Bijdrage initi­a­tief­wets­voorstel raad­gevend refe­rendum EU grondwet

De Partij voor de Dieren heeft samen met de SP, D66 GroenLinks en de PVV een initiatiefwet geschreven waarin wordt voorgesteld om alsnog een referendum te houden over het Europese grondwettelijk verdrag. Tijdens de bespreking van deze initiatiefwet zit Esther Ouwehand als medeauteur van de initiatiefwet op de plek van de ministers, vak K geheten, en voert Marianne Thieme het woord in het debat.

Voorzitter. Vandaag is opnieuw een mijlpaal. Drongen dierenactivisten eerder al voor het eerst in de geschiedenis door tot een Nationaal Parlement… Vandaag is voor het eerst een dierenactivist gesignaleerd in Vak K, voorzitter. Het gaat de goeie kant op wat de Partij voor de Dieren betreft. A small step for mankind but a giant leap for humanity! Ik wil de initiatiefnemers complimenteren met het gedegen werk wat zij hebben geleverd.

Voorzitter, de Nederlandse bevolking heeft duidelijk gemaakt helemaal niets te zien in de Europese grondwet. Het had niet veel duidelijker gekund. Nee, Nee en nog eens Nee was de enige nagalm van het Europees referendum dat door de politiek bedoeld leek als een feestje om het grondwettelijk verdrag te vieren. Tot kort voor het referendum was het overgrote deel van de zittende politiek ervan overtuigd dat er een full swing overwinning zou komen: Nederland zou massaal instemmen met het verdrag, zo was de overtuiging.

De gezichten van politici in Nieuwspoort op de avond van de uitslagen spraken boekdelen. Ze hadden zich vergist en werden massaal teruggefloten door de Nederlandse bevolking. 62% van de Nederlanders wilde niets weten van de Europese grondwet,
ook niet toen er gedreigd werd met een ontwrichting van de samenleving, en mogelijk zelfs oorlog, als de grondwet zou worden afgewezen.
Ook niet na een grote promotiecampagne van de overheid om JA te zeggen, ook niet toen de Nederlandse overheid de tegenstanders ging verwijten fabeltjes te vertellen, ook niet toen de Grondwet opeens geen grondwet bleek te mogen worden genoemd maar slechts een ‘grondwettelijk verdrag’ heette.

Het verdrag van Lissabon is niet meer dan oude wijn in nieuwe zakken. De grote verdwijn- en verschijntruc van het kabinet kan daar geen inhoudelijke verandering in brengen.

Nederland wilde de grondwet niet en wees ‘m dus ondubbelzinnig af. 62% van de kiezers dacht er anders over dan 85% van de politiek en dat zou de politiek aan het denken moeten zetten. Hoe kun je je als politicus zó vergissen, als je pretendeert te weten wat er onder kiezers leeft. Als je de pretentie hebt vertegenwoordiger te zijn van het Nederlandse volk.
Het antwoord is duidelijk. Het referendum over de Europese grondwet toont aan dat politiek en burgers verder dan ooit van elkaar vervreemd zijn in een aantal belangrijke opzichten. Het is niet voor niets dat het vertrouwen in de Nederlandse politiek tot een absoluut dieptepunt is gedaald nadat de grondwet werd verworpen en de kiezers zagen dat de politiek de mening van de meerderheid van het volk, anders dan beloofd, absoluut niet serieus wenste te nemen.

De wijze waarop het kabinet vervolgens omgaat met de mening van de kiezers, past beter in een land als Zimbabwe onder aanvoering van Mugabe, dan in een land dat zich erop laat voorstaan een parlementaire modeldemocratie te zijn.

Nederlandse burgers zijn volgens onafhankelijke opiniepeilingen na het afwijzen van de Europese grondwet eerder negatiever dan positiever gaan denken over de grondwet. En niet alleen over die grondwet, ook over het vertrouwen dat ze hebben in degenen die het land besturen. Natuurlijk kun je de ogen sluiten voor die ontwikkeling. Kun je de mensen die nee hebben gezegd tegen verkeerd beleid “negativisme” verwijten,
zoals onze Minister President de laatste maanden voor in de mond bestorven ligt.

Maar daar wordt het niet beter van voorzitter. De bevolking betuttelen en voorhouden dat ze flink moeten zijn, omdat het allemaal voor hun eigen bestwil is. De bevoogding die spreekt uit het monddood maken van de kiezer en het breken van beloften aan die zelfde kiezer is beschamend en beschadigend voor het aanzien van de politiek.

Nadat het Kabinet vorig jaar besloot geen referendum te organiseren, heeft de Tweede Kamer het initiatief genomen, net als de Kamer dat vijf jaar geleden ook heeft gedaan. Daar is het Kabinet niet voor nodig.
Merkwaardig genoeg is de steun vanuit de Kamer nu minder groot, vooral door de U-turn van de PvdA vorig jaar oktober. De beslissing om geen referendum te organiseren, is te belangrijk om in commissievergaderingen en wandelgangen af te timmeren.

De Nederlandse bevolking verdient een goed gemotiveerde beslissing. Vooral de Partij van de Arbeid en de VVD die eerder vóór een referendum was, zullen zich nu moeten verantwoorden tegenover de kiezers. In die zin is het vandáág verantwoordingsdag, of gehaktdag, als u dat liever heeft.

Uitgelekte notulen van de ministerraad gaven al aan dat deze regering de nu ingediende wet nooit zal ondertekenen, mocht er uiteindelijk toch een meerderheid in de Tweede en Eerste Kamer voor blijken te zijn.

Daarmee saboteert het in feit de democratie, zoals collega Van Bommel terecht heeft vastgesteld. Vandaag spreken we dus niet alleen over de vraag of er een nieuw referendum komt, maar vooral ook over de vraag of de zittende politiek het vertrouwen van de burgers nog wel waard is.

Het antwoord daarop zal luid en genadeloos gegeven worden door de kiezers, voorzitter. En het is vooralsnog niet aan ons om hier en nu een voorschot op te nemen. De Partij voor de Dieren doet een klemmende oproep aan met name PvdA en VVD om mee te werken aan het grote maatschappelijke debat over het verdrag van Lissabon dat er alleen zal komen wanneer zij instemmen met een nieuw raadgevend referendum. Geheel in lijn met alle eerdere verkiezingsbeloften van beide partijen.

Als er in dit huis partijen zijn die ernstig aan hun huidige positiebepaling zouden moeten twijfelen, voorzitter, zijn het de PvdA en de VVD. De beide partijen bevinden zich in de hoek waar de hardste electorale klappen vallen volgens de peilingen. Dat valt niet los te zien van de wijze waarop ze met hun kiezers omgaan.

Beter ten halve gekeerd, dan binnenkort gehalveerd, zou ik VVD en PvdA in overweging willen geven. En dat is een welgemeend advies.

En voorts zijn wij van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.....

Dank u wel!