Bijdrage Partij voor de Dieren aan debat over de Neder­landse bijdrage aan de militaire missie in Uruzgan

Voorzitter. Aan de Nederlandse missie in Uruzgan waren verschillende voorwaarden verbonden. De missie moest zich wijden aan wederopbouw, zou niet langer duren dan twee jaar en er zou een strikte scheiding worden aangebracht tussen de ISAF-missie en Enduring Freedom.

Daar is weinig van terecht gekomen voorzitter. De scheiding tussen de Nederlandse missie en de Amerikaanse jacht op terroristen valt nauwelijks aan te brengen. Opbouwen werd vechten. En vertrouwen van de bevolking win je niet met wapens. Humanitair werk lukt in veel gevallen zoveel beter zónder dan mét militaire inzet.

De Nederlandse regering besluit de missie te verlengen op basis van overwegingen die onvoldoende kunnen worden onderbouwd: draagvlak, perspectief op verbetering, bijdragen van andere landen en mensenrechten. Maar er is geen draagvlak onder de Afghaanse bevolking. Het grote aantal burgerslachtoffers, de toegenomen onveiligheid die zich als een olievlek over het land heeft verspreid, het toegenomen verzet tegen de militaire machten die aanwezig zijn in het land duiden op niets anders dan het tegendeel.

Navo-chef De Hoop Scheffer spreekt van “een beslissende test voor de Alliantie”. Met andere woorden, we zijn bezig soldatenlevens op te offeren voor een trekproef die de kracht van het bondgenootschap moet duiden.

Volgens zeggen is het adagium van de Taliban: “zij hebben het horloge, wij hebben de tijd”.

Als het niet lukt tussen nu en augustus 2008 af te bouwen en terug te trekken, waarom zou dat dan wel lukken in de resterende 2 jaar?

Nederlanders voelen niet voor deze missie, zoals uit elke opiniepeiling opnieuw blijkt. Onze bevolking wil geen soldatenlevens opofferen aan een onoprecht plan. Het verhaal dat we in Uruzgan zijn om mensenrechten te beschermen, democratie te vestigen of onderdrukkers te verdrijven is niet vol te houden voor wie de feiten kent. We zijn een oorlog in gerommeld die grimmiger en slepender is dan dit kabinet wil toegeven. Nederland is in Uruzgan om het falende buitenlandbeleid van één van onze Noord-Atlantische bondgenoten van een cover up te voorzien.

Voorzitter, de Partij voor de Dieren is van mening dat het genoeg is geweest. De tijd die ons rest tot augustus 2008 moeten we benutten om de terugreis voor te bereiden voor de mannen en vrouwen die in de afgelopen periode hun leven gewaagd hebben voor onduidelijke belangen en dat nog steeds doen.

De fractie van de Partij voor de Dieren zal dan ook geen steun verlenen aan verlenging van de militaire missie in Uruzgan.