Bijdrage Partij voor de Dieren AO Aanwij­zings­be­sluit Natura 2000 (Tweede termijn)

Voorzitter.
Het moet mij van het hart dat ik het jammer vind dat GroenLinks zich zo weinig kritisch opstelt in dit dossier. Het doet mij denken aan een spotprent die ik een paar jaar geleden zag, waarin GroenLinks was verbasterd tot LichtgroenLinksliberaal. Ik druk de heer Heemelaar op het hart om vooral niet naïef te zijn op dit dossier als het gaat om natuurbescherming versus de intensieve veehouderij.
Voorzitter, ik vind dit een fundamenteel punt, omdat wij laatst hebben kunnen zien hoe de minister met de heer Dibi aan de haal ging, dus ik heb GroenLinks gewoon willen waarschuwen. Als de heer Polderman dat niet wil aannemen, moet hij dat zelf weten.
Het fundamentele probleem waarover ik GroenLinks niet heb gehoord, is dat in de beheerplannen de doelen ter discussie kunnen worden gesteld. Wij hebben bij aanvang al aangegeven dat wij vinden dat het een verkeerde koers is om eerst de beheerplannen uit te werken en dan pas aan te wijzen. Dat had andersom gemoeten: eerst de doelen vaststellen en dan middels beheerplannen gaan bekijken hoe je die doelen gaat realiseren. Waar wij toen bang voor waren, gaat nu natuurlijk gebeuren. De doelen staan ter discussie, de minister is te weinig concreet en eigenlijk behandelt zij de natuurgebieden, ook als het gaat om het verslechteringsverbod waarvan zij zegt dat zij dit gewoon toepast omdat het in de wet staat. Hoe dan, als er niet getoetst wordt? Wij weten toch allemaal dat de ammoniakdepositie veel te hoog is? Als je daar geen grenzen aan stelt en als je niet toetst, is dat verslechteringsverbod een wassen neus. Dan behandel je de natuurgebieden dus als suikerpatiënten die je gewoon nog negen jaar suiker toedient. In 2013 is het behandelplan klaar, tot die tijd grijpen wij niet in. Dat is een verkeerde gang van zaken. De minister gaat daar iedere keer omheen.
De Habitatrichtlijn is geen ondernemersrichtlijn. Het gaat om natuurdoelen en niet om ondernemersdoelen. Dat verslechteringsverbod moeten wij dus gewoon handhaven. Daarmee is de discussie over bestaand gebruik ook meteen van tafel, ondanks alle pogingen om dat in Nederlandse wetgeving zo vast te leggen dat je dat zou kunnen omzeilen. Dat werkt niet. Waar stuurt de minister nu op aan? Dat de Europese Commissie uiteindelijk Nederland op de vingers tikt en zegt: na al die jaren zijn de Vogel- en Habitatrichtlijn niet goed geïmplementeerd en wij gaan rechtstreeks toetsen? Is dat waar de minister naartoe wil? Dan hebben wij 20 tot 25 jaar kostbare tijd verloren om de natuur die wij hebben uiteindelijk nog te beschermen en te herstellen. Ik vind dat echt een slechte gang van zaken.
Over de toetsing en verantwoording die de minister kan afleggen over het beleid heb ik een groot aantal vragen gesteld. Dit is een lang lopend dossier met ammoniak en de vergunningverlening. Er liggen stapels uitspraken van de Raad van State. Ik leg aan mijn collega's voor dat wij nu maar eens de Algemene Rekenkamer vragen om het ammoniakbeleid en de vergunningverlening in het kader van de Natuurbeschermingswet kritisch onder de loep te nemen, want de Kamer kan er geen touw meer aan vastknopen waarop zij de minister kan afrekenen en waarop niet. Ik heb haar gevraagd naar de vergunningen die zijn afgegeven voor 2005, toen wij het gezag overdroegen aan de provincies. Het kan niet allebei waar zijn wat de minister daar beweerd heeft. Of zij heeft de provincies zonder informatie de bevoegdheid toegeschoven, of zij had die informatie wel en durft die nu niet aan de Kamer te sturen. Daarover hebben wij de vorige keer al gediscussieerd. Het antwoord van de minister was uiteindelijk: ik doe het gewoon niet. Dat vind ik een weinig onderbouwde reactie op een vraag vanuit de Kamer. Daarmee heb ik de motie hierover alvast aangekondigd.
Ik dring erop aan, nu wij toch dat traject zijn ingeslagen, dat wij eerst de beheerplannen doen en dan de aanwijzingsbesluiten. Dan moet het concreter. Dan zal de minister in de beheerplannen handreikingen moeten geven om de doelen concreet te maken. Dan zal zij termijnen moeten stellen, een horizon moeten schetsen, kortom, de ambitie helder maken, want anders gaat gebeuren waarvoor wij zo bang zijn en worden de doelen onderuit geschoffeld.
Op de vraag over de tijdlijn heeft de minister vorige keer geantwoord dat de Europese Commissie het prima vond om daarvoor zes jaar uitstel te verlenen. Ik heb dat nog eens nagezocht. Nederland is toen wel degelijk op de vingers getikt. Dat wij nu achterlopen en dat Europa daarmee uiteindelijk akkoord gaat, is niet de welwillendheid van Europa op zichzelf geweest. Nederland heeft getreuzeld en heeft een tik op de vinger gekregen, maar kennelijk is het niet belangrijk genoeg om dan nu een slag te maken teneinde dit goed te maken. Ik zou denken dat LNV wel wat goed te maken heeft.
Ik besluit met de opmerking dat ik dit wel erg inconsistent van de minister vind, als zij aan de ene kant -- ik noem het gentechdossier -- zegt dat wij ons wel aan de Europese spelregels moeten houden, terwijl daar nota bene ruimte is om individueel te stemmen als lidstaat, maar dat zij als er zo'n duidelijke spelregel ligt vanuit Europa om de Habitatrichtlijn te implementeren denkt dat het allemaal wel even wat minder kan. Ik vind dat inconsistent. Ik krijg hierop graag een reactie van de minister.