Bijdrage Partij voor de Dieren Land­bouwraad november 2008

Landbouwraad
13 november 2008

Voorzitter. Als eerste wil ik ingaan op de Chinareis van de minister. Volgens haar verslag worden nobele doelen gediend met het afsluiten van het varkensvleesprotocol dat de export van Nederlands varkensvlees mogelijk maakt. Ik zie hierin vooral een voorbeeld van het gewetenloze VOC koopmanschap van deze regering die nietsontziend onze dieronvriendelijke en onduurzame producten en productiesystemen in het buitenland probeert te slijten.

Terwijl de wereld voor ongekende uitdagingen staat om de voedselcrisis, klimaatcrisis, biodiversiteitcrisis en watercrisis het hoofd te kunnen bieden, is onze minister bezig met het verkopen van restdelen varkensvlees in China om zo de bio-industrie in Nederland een handje te helpen. De minister als marketingmanager van de vleesindustrie. Vierkantsverwaarding noemt ze dat. En dan ook nog onder het mom van ‘het voeden van een deel van die monden’ aldaar (aldus het interview in de Telegraaf van zondag 9 november).

Voorzitter. Ik vind deze gang van zaken ethisch onaanvaardbaar en zal uitleggen waarom. De minister stelt in hetzelfde verslag dat ze druk doende is met verduurzaming van de productie en consumptie van dierlijke eiwitten. Maar wat verstaat zij eigenlijk onder duurzaamheid? Het respectvol omgaan met dieren hoort daar toch ook bij? De minister geeft zelf in haar nota dierenwelzijn aan dat de Nederlandse varkenshouderij nog grote welzijnsproblemen kent zoals staartbijten, problemen aan de luchtwegen, pijnlijke ingrepen, maagzweren. Dat is toch verre van integraal duurzaam en diervriendelijk? Hoe ziet de minister dat?

En waarom wil zij in China Nederlandse varkenshouderijkennis slijten als de Nederlandse varkenshouderij niet eens in staat om op een adequate manier dierenwelzijnproblemen aan te pakken? En zelfs op het gebied van castratie de ontwikkelingen alleen maar lijkt te willen vertragen? Graag een reactie van de minister hoe zij dat ziet.
Voorzitter. De minister geeft verder aan dat door de toenemende welvaart de dieetpatronen in China veranderen en de vraag naar varkensvlees in China daardoor sterk stijgt. Ze wil andere landen geen dieetpatronen voorschrijven zegt ze, maar wel inzetten op duurzame consumptiepatronen. Nu las ik gisteren in het Parool dat het aantal Chinezen met overgewicht explosief is gestegen, mede doordat zij vele te veel vlees eten. Weight Watchers beleeft daar gouden tijden. Scheepsladingen goedkoop Nederlands restvlees zullen de overconsumptie van vlees alleen maar vergemakkelijken. Hoe ziet de minister dat en waarom wil ze daarin geen verantwoordelijkheid nemen? Het zou toch raar zijn als de Chinese minister van volksgezondheid straks miljarden uit moet geven aan obese Chinezen die zich te buiten zijn gegaan aan teveel Nederlands varkensvlees?

Voorzitter. Als de minister daadwerkelijk is begaan met dierenwelzijn en een toekomst wil creëren voor Nederlandse varkenshouders, dan zal ze zich echt in moeten zetten op een omslag naar een duurzame en diervriendelijke veehouderij. Wat dat betreft lijkt ze zich steeds verder van haar eigen doel te keren zoals ze heeft verwoord in haar visie op een duurzame veehouderij.

Daarom vraag ik me af waarom de minister deze goedkoop vleesmarkt in China wil aanboren, terwijl zij zelf aangeeft dat het een tijdelijke markt is. Dat is geen duurzame oplossing voor varkenshouders in Nederland, laat staan voor de Nederlandse belastingbetaler. Zal de samenleving straks weer miljoenen euro’s aan exportrestituties moeten ophoesten als deze markt wordt opgevuld met chinees vlees? En wat betekent dat dan voor de miljoenen boeren in ontwikkelingslanden die hun markt weer overspoeld zien met het Nederlandse varkensvlees overschot dat met subsidie wordt gedumpt? Graag een reactie.

Voorzitter; dan de Health check en het melkquotum. De minister en haar ambtenaren onderhandelen zich blijkbaar nog steeds suf voor een verruiming van dat melkquotum, maar ik vraag me af waarvoor. Het Planbureau voor de Leefomgeving en de Algemene Rekenkamer hebben al aangegeven dat de realisatie van de ammoniakdoelen hiermee onder druk komt te staan en dat verruiming niet verstandig is. Ik wacht overigens nog steeds op het rapport van uw collega hierover.

Nu klinken in Europa steeds luidere protesten van melkveehouders die een het uitdijen van de melkplas en het opstapelen van een boterberg niet zien zitten. Ook vanuit Nederland (de melkveehoudervakbond NMV). De race to the bottom lijkt hiermee te worden ingezet, ten koste van duurzaamheid, diervriendelijkheid en het gezinsbedrijf. Ik vraag me af waarom de minister dan toch koste wat het kost wil volhouden aan die quotumverruiming?

Voorzitter. Inmiddels is er al sprake is van een Europees overschot. Op 1 januari opent de Europese Commissie de regeling voor de particuliere opslag van boter. Dit kan weer leiden tot dumping van zuivelproducten in ontwikkelingslanden. Ik zou graag van de minister willen weten hoe dit zich verhoudt tot haar lobby om nog meer melk te mogen produceren in Nederland?

Voorzitter. Afgelopen weekend is Nederland weer geconfronteerd met een nieuw serotype Blauwtong, het serotype 1 afkomstig van twee runderen uit Frankrijk (naast serotype 8 en serotype 6). De collega’s van het CDA (Ormel), VVD en SGP maakten zich vorige week vooral zorgen over de inkomenspositie van exporteurs van fokvee. Mij lijkt het toch meer voor de hand liggend om bij deze situatie weer eens kritisch stil te staan bij de grote risico’s die zijn verbonden aan het gesleep met dieren door Europa.

Ik heb begrepen dat komende week in de landbouwraad gesproken gaat worden over de wijze van bestrijding van blauwtong en of vrijwillige of verplichte vaccinatie zal worden ingezet. Ik zou de minister willen vragen om bij deze besprekingen ook de mogelijkheid tot het terugdringen van de transporten van levende dieren over lange afstanden als optie mee te nemen.

Het voorkomen van het verspreiden van dierziekten via veetransporten kan ook in het licht van de herziening van de transportrichtlijn, een zeer relevante insteek zijn. Graag een reactie van de minister.