Bijdrage Partij voor de Dieren spoed­debat over de totstand­koming van een steun­ver­klaring aan het weekblad Bluf

Voorzitter,
Wat heeft zich op 21 juni 1986 afgespeeld? Op dat moment kende de wet een verjaringstermijn van 18 jaar voor de ernstigste delicten, maar in het volksgericht waarnaar op dit moment door sommige partijen en media lijkt te worden gestreefd, gelden geen verjaringstermijnen. Het is het onderbuikgevoel van de zelfbenoemde braven, dat is wakker geroepen na ruim 22 jaar. De vraag die in dit debat centraal staat is niet of voorzitter Cramer van Milieudefensie al dan niet een advertentie heeft ondertekend en of haar geheugen in orde is.

De vraag die aan de orde is of we met terugwerkende kracht Berufsverbote willen instellen. Of een subsidieban voor 178 personen en organisaties die het 22 jaar geleden belangrijk vonden dat geheime documenten in de openbaarheid kwamen. Die duidelijk maakten dat de toenmalige regering plannen smeedde voor een tweede snelle kweekreactor, zonder de volksvertegenwoordiging daarover te informeren of te raadplegen.

Voorzitter, het is niet toevallig dat de roep van het CDA om nieuwe kerncentrales en om een subsidiestop voor maatschappelijke organisaties, samenvalt met het volksgericht waar dit spoeddebat onderdeel van lijkt te zijn.

De toon die in een aantal media wordt aangeslagen om iedereen die opkomt voor dieren, natuur en milieu af te schilderen als randcrimineel of extremist of ‘beroepsmatige probleemmakers’ (Rutte) gaat alle perken te buiten.

Het heeft weinig zin een tijdperk waarin de leidster van Trots op Nederland zich bezig hield met deelname aan wegblokkades te voorzien van het oordeel van nu. Als er 22 jaar geen reden was om bezwaar te maken tegen een advertentie in de Volkskrant, dan is die reden er vandaag ook niet.

De rechter spreekt zich uit over de vraag of wetten al dan niet overtreden worden, de politiek met een inhoudelijk oordeel over beleid. Geen van beide zaken zijn op dit moment in het kader van dit spoeddebat aan de orde, en om die reden is dit spoeddebat wat ons betreft overbodig en zelfs schadelijk.

Dit debat is niet meer dan een poging het imago van een bewindsvrouw te beschadigen. Wie kijkt naar de toonzetting van Kamervragen die afgelopen week gesteld zijn door het CDA, VVD en PVV, kan niet anders dan constateren dat er bij deze partijen een destructieve neiging leeft om af te rekenen met alles wat economische groei in de weg zou kunnen staan, met terugwerkende kracht.

Wordt er een demonstratievergunning aangevraagd bij een circus, dan komen er tendentieuze vragen van het CDA of de aanvragers mogelijk extremisten zijn, terwijl de informatie over zo’n vergunningaanvraag gewoon openbaar is. En geeft het ministerie van V&W een subsidie aan Milieudefensie, dan stellen de collega’s Koopmans en Spies daar vragen over op een toon alsof er sprake is van landverraad. Het zou immers het overheidsbeleid in de wielen kunnen rijden? Maar er worden geen Kamervragen gesteld over de 650 miljoen euro subsidie die de belastingbetaler jaarlijks betaald aan subsidies voor de bioindustrie.

Wie zich afvraagt wie dan de zelfbenoemde braven zijn ,ziet al snel dat er sprake is van wel zeer selectieve braafheid. Het gaat om een website die er prat op gaat “tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend”te willen zijn. Het gaat om een krant die milieusubsidies duidt als weggegooid geld en als enige een verschijningsverbod opgelegd kreeg wegens sterk gekleurde berichtgeving.

Voor de Partij voor de Dieren geldt dat we onze tijd nuttiger kunnen besteden dan met het debatteren over oude krantenknipsels. We steunen de minister in deze tijden waarin haatzaaiende parlementariërs haar het liefst op een mestkar rond zouden rijden in de dorpen waar ze wonen.

Een nieuwe reden om het mestprobleem met voorrang op de agenda te zetten. En voorts zijn wij van mening dat er een eind moet komen aan de bio-industrie.
Dank u wel.