Bijdrage Thieme Debat Europese Top (eerste termijn)

Bekijk de bijdrage via debatgemist.nl

Voorzitter,

“Ik zal heel eerlijk met u zijn: Europa is onze zwaarste beproeving, Europa gaat meer geld kosten dan ons ooit was beloofd en we gaan meer bevoegdheden met elkaar delen dan we comfortabel vinden.” Aldus Diederik Samsom.

Voorzitter, soms lijkt het alsof politiek vooral draait om het met veel aplomb brengen van de erkenning dat het allemaal niet mee gaat vallen, dat het niet gaat zoals beloofd, dat er zware offers moeten worden gebracht. Het wassen van de handen in onschuld en de burgers voorhouden dat ze ‘er maar aan moeten wennen’ om erger te voorkomen. Het is alsof politici die het voor het zeggen hebben of denken te hebben, zich opstellen als objectieve beschouwers. Alsof de politici niet de veroorzakers zijn van de problemen, of degenen die het ontstaan van de problemen gedoogd hebben, maar slechts de commentatoren die kunnen aangeven welke kant we op moeten voor onze eigen bestwil, of omdat het nu eenmaal niet anders zou kunnen. Gewoon doorlopen mensen, het is niets aan de hand.

Frits Bolkestein heeft aangegeven dat de Euro een gevaarlijke slaappil is gebleken die het dolce far niente van de zuidelijke lidstaten voor korte tijd heeft mogelijk gemaakt.

Binnen de Europese politiek lijken soliditeit en solidariteit met elkaar verward te worden, zegt Bolkestein, en mijn fractie deelt die opvatting.
Het aantasten van de soliditeit van de rijksbegroting van Noordelijke lidstaten onder het valse voorwendsel van de solidariteit met de Zuidelijke lidstaten, zal leiden tot aantasting van de soliditeit van allen.

Voorzitter, boven dit debat hing de oekaze van de minister van Buitenlandse zaken: de conceptconclusies van de komende top lagen allang op straat, maar er mocht niet over gesproken worden.
Het moet niet veel gekker worden voorzitter: iedereen weet wat de conceptconclusies van de heer van Rompuy zullen zijn, maar er zou niet over gesproken mogen worden.
Het is tekenend voor de paniek die zich van onze Europese leiders heeft meester gemaakt. Ze moeten en zullen een onmogelijke missie tot een goed einde brengen en alle middelen lijken daartoe geoorloofd.

Al ten tijde van de Europese grondwet gaf een ruime meerderheid van de Nederlanders aan geen fiducie te hebben in de Europese grondwet, en sindsdien is de burger zo min mogelijk geraadpleegd. Het onderwerp is tijdens de recente verkiezingscampagne zorgvuldig gemeden en voor zover het aan de orde kwam, bleef zelfs de Minister president hangen in holle verkiezingsretoriek zoals ‘geen cent naar Griekenland. Hij wist dat het niet waar was, maar ook hier geldt weer, als je maar met veel aplomb zegt dat het je spijt, heel eerlijk waar, dan moet het kunnen, in de ogen van sommigen.

Frits Bolkestein (VVD) en Arie van der Hek (PvdA) constateren dat we in een fuik zijn gezwommen en we weten niet hoe eruit te komen. Volgens beide heren moet de minister-president niet aarzelen klare taal te spreken, ook al staat hij alleen. Wie alleen staat, heeft niet noodzakelijk ongelijk. En ook al ligt er een baan als voorzitter van de Eurogroep in het verschiet voor wie zich voegt naar de Europese plannen van dit moment.

Voorzitter, we zijn een manke muntunie ingerommeld, zonder daadkracht, zonder toekomst en zonder bestaansrecht, en we worden nu vanuit diezelfde mistaxatie gedwongen om een monetaire unie en zelfs een politieke unie voor lief te nemen, koste wat kost.

Voorzitter, de Europese Raad spreekt deze week over de plannen van raadsvoorzitter Van Rompuy.
Om het de regeringsleiders makkelijk te maken heeft Van Rompuy alvast de conclusies op papier gezet. Ewald Engelen stelde deze week terecht in het Parool vast dat die conclusies zich op geen enkele wijze verdragen met onze democratische rechtsstaat, met wat burgers van hun leiders mogen verwachten en hoever het mandaat van onze leiders strekt . Neem conclusie 12. Daar wordt onder het mom van gemeenschappelijk groeibeleid - want, voorzitter, groei blijft tegen beter weten in het Grote Streven in Europa, hoewel steeds duidelijker wordt dat groei het probleem is en niet de oplossing- , voorgesteld om het budgetrecht te onderwerpen aan instemming van Brussel.

Voorzitter, hoe wil het kabinet zoiets verkopen aan de burgers van dit land die toch al steeds minder vertrouwen hebben in de politiek, met name ook waar het de Europese inzet betreft? Nederland als de Provinciale Staten van Europa? Het feitelijk opheffen van het budgetrecht van het Nederlands parlement zonder dat er zelfs maar een referendum im frage komt?
Mijn fractie wil dat de Minister-president deze voorstellen met kracht van de hand zal blijven wijzen.

Voorzitter, de Minister-President speculeert in buitenlandse media over het mogelijke vertrek van lidstaten die zich niet aan de begrotingsregels kunnen of willen houden en over de mogelijkheid van een verdragswijziging, maar neemt daartoe vervolgens geen enkele initiatief.

Het begrotingstekort onder de 3% houden blijkt een volkomen wassen neus wanneer we ons realiseren dat de gevolgen van de crisis in andere Europese lidstaten nu al het zicht op de effecten van onze eigen bezuinigingsmaatregelen ontnemen.
We houden kortom vast aan een groeiscenario en een toekomstperspectief dat z’n wortels in het verleden heeft.

Voorzitter, in het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst. Dat gegeven begint zich nu op macro-economische schaal af te tekenen.
Is het kabinet bereid de vrijblijvende proefballonnnetjes over de mogelijkheid van uittreding onafhankelijk te laten onderzoeken, of blijft het bij vrijblijvende en afwachtende suggesties? Graag een reactie.
Is het kabinet bereid onafhankelijk onderzoek te laten verrichten naar de mogelijkheden van een Europa van meer snelheden, inclusief de mogelijkheid van een gedifferentieerd muntsysteem? En als het kabinet dat niet wilt, kan zij dan aangeven waar zij bang voor is?
Waarom mogen er geen adequate voorzorgsmaatregelen genomen worden terwijl voor iedereen zichtbaar is dat we te maken hebben met een zeer uit de hand lopend monetair experiment waarvan de gevolgen zich kunnen ontwikkelen tot ongekende proporties?
Heeft de feitelijke soevereiniteitsoverdracht die de heer van Rompuy in zijn conceptconclusies voorstelt nu al kracht van wet voor dit Kabinet? Durft Nederland nu al geen eigen mening te hebben over haar positie in Europa en in de oplossing van de Eurocrisis?
Zijn we bang geworden om na te denken over alternatieve scenario’s , vanuit de angst dat nadenken daarover mogelijk de rampspoed al zou kunnen voeden?

Voorzitter, de Partij voor de Dieren pleit voor het voorzorgbeginsel. Laten we werken aan alternatieve scenario’s , het roer niet op voorhand al uit handen geven.

Deze crisis vraagt om leiderschap dat verder gaat dan het streven om terug te keren naar business as usual. Het in de waagschaal stellen van alle verworvenheden van ons land, een mooi en uniek land maken om te leven, kan en mag niet gebeuren op een troosteloze namiddag in Brussel, zonder mandaat van de burgers, zonder visie op alternatieven , vanuit het vooroordeel dat er geen weg terug zou zijn.

Ik zie met belangstelling uit naar de reactie van het kabinet. En ben voorts van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.