Bijdrage Thieme Debat over de Europese Top en de situatie in Grie­kenland

Voorzitter. Het eerste Grexit uit de geschiedenis vond plaats in 1982, toen Groenland na een referendum vertrok uit de Europese Unie. Dat leverde nauwelijks problemen op. Een land dat over z’n eigen toekomst beslist, was toen niet ongewoon.

De Europese vlag hangt er nu heel anders bij. Inmiddels hebben we één gezamenlijke munt, wat de vrijheden tot zelfbeschikking van landen drastisch inperkt.

Voorzitter, het grote probleem is niet dat de Griekse burgers potverteerders zijn. Banken uit Europese lidstaten hebben onverantwoorde risico’s genomen bij het financieren van Griekse schulden. En toen die onhoudbaar werden, werd niet Griekenland gered, maar met name de Franse en Duitse banken.
Van de honderden miljarden die werd uitgetrokken om Griekenland te redden, kwam er – in ieder geval tot 2013 - niet meer dan 11% bij de Griekse publieke sector terecht. Hoeveel is dat percentage nu?

Er zijn heel veel vragen te stellen over dit Griekse drama, voorzitter. Rutger Bregman deed dat vandaag. Ik noem er enkele.
Het land dat de grootste kwijtschelding van schulden ooit kreeg, Duitsland, wil nu elke cent terug van een debiteur in doodsnood. Met rente. Is dat rechtvaardig?
Het IMF weet dat haar bezuinigingsbeleid Griekenland aan de rand van de afgrond bracht, maar wil het koste wat het kost doorzetten. Waarom, voorzitter?

Jean Claude Juncker beklaagt zich over Griekse belastingontwijking, maar heeft vanuit Luxemburg een compleet fiscaal promotieteam voor ondermeer de allerrijkste Grieken en multinationals.

Voorzitter. 40 procent van de Griekse kinderen leeft onder de armoedegrens. Grieken sterven omdat ze geen toegang meer hebben tot basale medische zorg. Dat maakt het wrang dat voormalig sociaal democraten in Nederland nu opeens hardvochtige deurwaarders blijken te zijn. Dat leden van referendumpartijen het Griekse referendum opeens een “noodsprong” noemen.

Van deze Griekse tragedie zijn we niet alleen toeschouwer, we zijn er onderdeel van. Deze crisis is een volgende stap naar één gezamenlijke financiële en politieke huishouding, onder centrale regie. Soevereine landen onder curatele van Europa.

Het zijn niet alleen de Grieken die hun democratie van de Trojka moesten opheffen. Ook de burgers van de andere Europese landen worden door Brussel keer op keer voor voldongen feiten geplaatst.

En nu de bakermat van de democratie een referendum organiseert komen er vanuit Brussel onverholen stemadviezen en dreigementen. Dat, voorzitter, is een Europa van democratische staten onwaardig.

Voorzitter, Griekenland de grootste hervormer is in de Eurozone. De Grieken hebben meer bezuinigd dan enig ander land in Europa. Ruim een kwart van de Grieken zit al werkloos thuis, 30% van het overheidspersoneel is ontslagen en de lonen zijn met 37% gedaald.

Alles wat we meer vragen van de Grieken, is te veel gevraagd.

En wat de superrijken en de grootbedrijven in Griekenland betreft. Daar heeft Nederland duimendik boter op het hoofd. Griekse grootbedrijven laten hun belastingontwijking via Nederland lopen. Graag een reactie van de minister-president.

Voorzitter, er voltrekt zich een humanitaire ramp in Griekenland en dat maakt het extra pijnlijk om woordvoerders in dit huis zich vooral zorgen te horen maken over ónze export.

De euro is geen bindmiddel, maar een splijtzwam.
Europa heeft geen leiders, maar slechts bedrijfsleiders.
Een Europa met het bedrijfsleven als aandeelhouder en landelijke politici als uitvoerders.

De Partij voor de Dieren zal niet meewerken aan deze heilloze koers. Ik verzoek de regering daarom ook om verdergaande integratie voor dit moment stop te zetten.

En voorts ben ik van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.