Bijdrage Thieme Debat over het sociaal akkoord

Bekijk de bijdrage via debatgemist.nl

Mevrouw Thieme (PvdD): Voorzitter. De minister president ziet een ‘groene waas van herstel’. Even dachten we aan het ‘pamflet van een optimist’ uit 2008 waarin de heer Rutte bekende dat zijn grote ambitie was om zijn VVD een Groenrechtse koers te laten varen. Maar in het akkoord zien we de groene waas, waarin ecologie minstens zo’n zwaar accent krijgt als economie, waarin duurzaamheid het uitgangspunt van beleid gaat vormen nog niet echt vorm krijgen.

Het lijkt erop dat de groene waas voor de ogen van de minister president een heel andere lading heeft. We gaan samen niet het Planbureau voor de Leefomgeving volgen, nee we gaan samen het Centraal Planbureau verslaan! Haal je geld van de bank, koop een auto, koop een huis, de optimist heeft altijd gelijk. Je bent sterker dan je denkt.. Wees blij, wees optimistisch, lach veel en vaak en de depressie verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Het kabinet kent zichzelf wachtgeld toe zonder demissionair te worden. Regeren wordt vooruitschuiven. Vooruitzien naar 1 januari 2016 wanneer het Wonder van Wientjes zich zal voltrekken en wanneer de bomen weer tot in de hemel zullen groeien. In Your Dreams, voorzitter! De groene waas, maakt elk denkbeeldig herstel mogelijk, maar veel reden om er echt in te geloven is er niet. Het regeerakkoord buiten werking stellen binnen enkele maanden van vruchteloos pogen om synergie te ontdekken in de combinatie van water en vuur, is wel de simpelste oplossing die je kunt bedenken. Na ons de zondvloed, en misschien, heel misschien, kunnen we zonder zelf een koers uit te zetten toch ergens komen. Blijven hopen op het Wonder van Wientjes. Zo werkt de conjunctuur toch? Als je lang genoeg wacht, komt het altijd weer goed. Uitstelgedrag verheven tot beleid, voorzitter. Onmacht voor daadkracht. De hervorming van de arbeidsmarkt komt dan wel een andere keer, en de arbeidsgehandicapten zullen heus wel iemand tegen komen die ze een heitje voor een karweitje willen gunnen. Voorgenomen maatregelen die eerst de oplossing vormden, kunnen nu in de ijskast. En die 3 procent, dat zien we nog wel.

Voorzitter, geef het volk brood en spelen op 30 april en de kooplust komt vanzelf, samen met het langverwachte voorjaar. En moet je dan eens kijken. Een kapitein die in zwaar weer zijn koers niet bijstelt, maar z’n koersplan overboord zet. Dat is wat we zien. Het werk blijft liggen, de overheid ziet het aantal uitkeringsgerechtigden door eigen toedoen snel stijgen, maar doet niets. Geen hervormingsagenda om jongeren aan het werk te helpen, maar weerstand van bestaande belangen bezweren. Nu even niet. Dat is het Mondriaan-akkoord. Vreugde met korte houdbaarheid.

Het klinkt heel flink om onder de gegeven omstandigheden te kiezen voor een geen-beleid-beleid, maar het is geveinsde daadkracht. Economische groei blijft het middel tegen alle kwalen, zoals nieuwe inleg de motor is van elk piramidespel. We lezen holle analyses zoals “economische groei blijft uit door gebrek aan vertrouwen en vertrouwen blijft uit bij gebrek aan economische groei”. Maar voorzitter de vertrouwenscrisis die groter en groter wordt, komt door besluiteloze politiek, dat is het probleem waarmee we worstelen in ons land.

Het sociaal akkoord ademt de sfeer van terugverlangen naar de goeie ouwe tijd van koeien met gouden horens. Een bijna kamerbrede aanval van nostalgie. Nergens in het akkoord vinden we iets van het nieuwe denken waar steeds meer wetenschappers en opinieleiders op wijzen. We zullen onze samenleving drastisch anders moeten gaan inrichten. Deze systeemcrisis is niet tijdelijk.

Waar vroeger de overheid zich afvroeg “hoe krijgen we de burger mee”, komt vernieuwing nu van onderop van burgers en bedrijven die zich afvragen hoe ze de overheid nog in beweging kunnen krijgen. Deze week zagen we in Tegenlicht hoe de zorg van onderop vorm kan krijgen. Thuiszorg zonder managers. Ondernemers in de bouw die gericht zijn op het energieneutraal maken van gebouwen, die huizen duurzaam renoveren. Ideeën genoeg om werk van te maken, gericht op bestrijding van de echte crises. We zien dappere boeren die anders willen, die duurzaam voedsel willen produceren maar te maken hebben met de oneerlijke concurrentie van met overheidsgeld in de benen gehouden intensieve landbouw. We moeten arbeid goedkoper maken door de belastingen te verlagen en grondstoffen belasten om innovatie en duurzaam ondernemen werkelijk te realiseren.

We moeten de buitensporig hoge subsidies op milieuonvriendelijke activiteiten afschaffen en diensten die er nu alleen maar voor zorgen dat alle creativiteit bij burgers die samen innovatieve ondernemingen willen beginnen, ontmoedigd wordt. Optimisme en innovatiekracht moet alle ruimte krijgen die ten goede komen aan onze generatie en die na ons komt. Als dat Groenrechts zou zijn, kunnen wij dat steunen, voorzitter. Nu krijgen we het angstige gevoel dat op de groene waas van de minister president eerder wazig is dan groen.

Laten we van de crisis een keerpunt maken. Bewijs als VVD en PvdA dat je bereid bent het onmogelijke dat je de kiezers beloofd hebt, alsnog waar te maken. Als de heren Rutte en Samsom bij de volgende verkiezingen de kiezer moeten overtuigen met de woorden “wij hebben echt helemaal niks gedaan”, is dat wat ons betreft te weinig. Alles wat nodig is kan, ook onder de huidige moeilijke omstandigheden. Ik praat het kabinet graag bij, wil u graag inspireren met mijn boek dat 27 mei uitkomt, in dat boek zullen 15 wetenschappers duurzame oplossingen voor een beter beleid aandragen. 190 pagina’s met alles wat dit sociaal akkoord zo node mist. Lees het, en daarna zijn we alle 16 graag tot een nadere toelichting bereid!

En voorts ben ik van mening dat er een eind moet komen aan de bio-industrie. Dank u wel!