Bijdragen Thieme en Hazekamp debat Staat van de Europese Unie December 2015

Marianne Thieme:
Voorzitter,

De staat van de Europese Unie is een Staat van Ontbinding. Als we niet oppassen, hebben we het beste van de Europese saamhorigheidsgedachte áchter ons. Wat bedoeld was als een bindmiddel, ontwikkelt zich tot een splijtzwam tussen de Europese volkeren.

Als zelfs Frans Timmermans, de man die de EU uitgevonden had kunnen hebben als die niet al bestond, voor het eerst van z'n leven vreest dat het Europese project uiteen kan vallen… Voorzitter, dan mag je zeggen dat de EU er niet best voor staat. “We zoeken meer de confrontatie dan dat we elkaar vasthouden”, aldus Frans Timmermans. Van zulke somberheid wilde hij in het verleden nooit weten. De EU moest slagen, en dus zou de Europese Unie ook slagen.

De Griekse crisis ligt nog vers in het geheugen en is nog lang niet over. Nog verontrustender dan de Griekse crisis zelf, is de 'les' die Duitsers, Fransen en Brusselaars daaruit denken te mogen trekken. De onbeheersbare chaos in Griekenland zou aantonen dat er vanuit Brussel meer command and control op de nationale lidstaten moet worden uitgeoefend. Meer Europa. Meer centralisatie. Meer uniformiteit. Dat alles moet bestuurd en geregisseerd worden door eurocraten.

De Euro moet overleven, desnoods ten koste van nationale democratie. De Europese Gemeenschap van Kolen en Staal wordt een eurozone van pensioenen, belastingen, hypotheken en uitkeringen. Gaat het mis met de banken, dan is er een Europese bankenunie nodig. Gaat het mis met de veiligheid dan wordt er een Europees leger geopperd.

Toch wordt er ook hardop getwijfeld, voorzitter. Door Minister Dijsselbloem en onze Ministerpresident bijvoorbeeld in een moment van openhartigheid. Een Europa met een mini-Schengen wordt geopperd. Een kleiner, overzichtelijker Europa, dat een minimum aan controle terugkrijgt.

Je zou bijna denken dat het tijdperk van voor de Euro, zo gek nog niet was, toen we naast de Euro als rekeneenheid nog onze eigen valuta hadden en daarmee ook ons eigen overzichtelijke en democratische monetair beleid.

Misschien zijn we wel te gretig in het grootste monetaire experiment uit de geschiedenis gestapt, niet wetend dat elke teleurstelling of mislukking ertoe zou leiden dat we onze hoofden nog verder in een centralistische strop moesten steken.

Je hoeft geen populist te zijn om in te zien dat dat in elk geval nooit de wens van de Nederlandse bevolking geweest kan zijn.

Die sprak zich duidelijk uit in 2005 toen ruim 61% met overtuiging Nee zei tegen die Europese grondwet die er desondanks gewoon kwam. Tegenstemmen was geen optie dreigden de Europese leiders. sOp dezelfde wijze als nu het referendum over het associatieverdrag met Oekraïne geframed wordt. Alsof een tegenstem een stem voor oorlog en tegen vooruitgang zou zijn.

Zoals de EU niet over democratie gaat, gaat het associatieverdrag niet over democratie voor de Oekraïners, maar over handel. En gaat TTIP niet over samenwerkende Staten maar over een vrije handelsruimte voor multinationals.
Geld dat stom is, maakt recht wat krom is.

De hoeveelheid energie die Brussel steekt in de vrijhandelsakkoorden en deregulering staat in schril contrast met de energie die gestoken wordt in het beter beschermen van de Europese waarden als democratie, mensenrechten, dierenwelzijn en milieu. Het huidige Europa sluit dieren massaal op in megastallen, roeit plant- en diersoorten uit, plundert zeeën en ontwricht ecosystemen wereldwijd.

Voorzitter, de voornaamste oorzaak van de ontsporing van de Europese gedachte is dat het middel tot doel is verheven. Ooit was economische integratie het middel om tot vrede tussen landen te komen, maar nu is de ondemocratische besluitvorming gemonopoliseerd door economische belangen en bedreigt het juist de vrede en stabiliteit.

De EU reduceert burgers tot consumenten en belastingbetalers ? en dieren tot consumptieartikelen. De Europese samenwerking en solidariteit wordt kapot gemaakt doordat eurocraten hun droom van een Verenigde Staten van Europa er doorheen duwen, zonder te luisteren naar wat burgers willen.

In een groter EU blijken de regels niet naar het hoogste niveau te ontwikkelen maar naar het laagste gemeenschappelijke niveau. Gelijk speelveld lijkt het toverwoord maar dat is een speelveld dat ver onder het Nederlandse maaiveld ligt.

Na eerder aanjager te zijn geweest voor goede wereldwijde klimaatafspraken, stelt de EU nu bedroevend lage klimaatdoelstellingen. Lidstaten gebruiken Europa nu ook als excuus om zelf niks te doen. Daarmee verlamt de EU het beleid op nationaal niveau en worden ambities van lidstaten de kop ingedrukt.
In sommige gevallen verbiedt de EU lidstaten zelfs om vooruitstrevende maatregelen te nemen. Bijvoorbeeld op het gebied van landbouwgif.

Het roer moet om. Een nieuwe koers voor Europa, een ándere Europese samenwerking. Een samenwerking die gericht is op de verwezenlijking van idealen: duurzaamheid, mededogen, vrijheid en verantwoordelijkheid.

Zo’n Europa bestaat uit zelfstandige landen die democratisch besluiten om grensoverschrijdende onderwerpen gezamenlijk aan te pakken.

En ook in dat kader ben ik van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie.

Anja Hazekamp:

De slagkracht van de Europese Unie is groot, wanneer de lidstaten de handen ineen slaan, aldus de Nederlandse regering. Maar hoe meer handen er zijn, des te moeilijker het wordt om al deze handen ineen te slaan. En dat is logisch: Met z’n tweëen wordt je het sneller eens dan met z’n tienen. En met z’n tienen sneller dan met z’n acht-en-twintigen.

De Europese Unie is veel te snel gegroeid. Te snel om met alle lidstaten één richting te bepalen. De enige richting die over blijft is de drang tot méér marktwerking, méér interne markt en méér euro’s.

Het Kabinet constateert dat binnen de Europese Unie fragmentatie op de loer ligt.. Dat is ook niet zo gek voorzitter. De mening van de Europese burgers is namelijk niet meer terug te vinden in de technocratische beslissingen die in Brussel worden genomen. Beslissingen die vaak alleen worden genomen op basis van macro-economische groeicijfers. Én op basis van belangen van grote banken en multinationals.

Maar cijfertjes, bodemprijsproductie en alsmaar groeiende megabedrijven zorgen er niet voor dat het goed gaat met de burgers, met dieren en met ons milieu. Integendeel. Dit is een Europa zonder oog voor het welzijn van mensen en dieren. Een Europa dat nauwelijks bescherming biedt aan natuur en milieu; Dit is een Europa met een alsmaar dalend democratisch draagvlak. Een Europa waarin het extreemrechtse Front National in Frankrijk gisteren bijna 30 procent van de stemmen haalde.
En voorziter, zo’n Europa is onhoudbaar en zal uiteindelijk uit elkaar vallen.

De Partij voor de Dieren vindt dat het tijd is voor bezinning: Om met elkaar de zaken voorop te stellen die er écht toe doen in het leven. Op zoek naar waarden die we delen in deze veel te snel gegroeide Unie. En die gemeenschappelijke waarden gaan we niet terug vinden in de euro, en ook niet door Europa nog verder uit te breiden. Die waarden gaan we niet vinden door regels uit de Verenigde Staten of de Oekraïne te importeren via vrijhandelsverdragen (als TTIP) of via associatieakkoorden.

Hoe verder de TTIP-onderhandelingen met Amerika vorderen, hoe minder waarde Europa lijkt te hechten aan het milieu, aan de volksgezondheid, aan voedselveiligheid of aan dierenwelzijn. De Europese Commissie zegt dat Europese regels en normen niet zullen worden verlaagd, maar in de praktijk blijkt steeds het tegenovergestelde.

Zo weigert de Europese Commissie burgers te beschermen tegen hormoonverstorende stoffen. Stoffen die we binnenkrijgen via landbouwgif dat achter blijft op ons voedsel; Of via verpakkingsmaterialen

Landen die zelfstandig actie ondernemen om hun burgers hiertegen te beschermen, worden zelfs teruggefloten door Europa. De Partij voor de Dieren vraagt zich af wat Nederland gaat doen om ons hiertegen gaat beschermen? En of er tijdens het Nederlands voorzitterschap voor gepleit gaat worden om hormoonverstorende stoffen van de markt te halen; nog vóórdat er een definitieve TTIP tekst voorligt?

Ook met het associatieverdrag tussen Europa en Oekraïne zie je dat normen lager worden. - Is het wenselijk dat steeds meer eieren uit legbatterijen Europa binnenkomen door het Associatieverdrag met Oekraïne? Is dat acceptabel en eerlijk voor Europese boeren, die massaal zijn overgestapt naar andere systemen? En is dit acceptabel voor de kippen in Oekraïne?

Tot slot wil ik aandacht vragen voor de vele mensen uit Syrië en vele andere landen die hun toevlucht zoeken in een veilig Europa. Het debat verhardt. Miljoenen vluchtelingen worden weggezet als potentiële terroristen.

Door mensen met vooroordelen tegemoet te treden, speel je zowel terroristen als populisten in de kaart.

Laten we voorkomen dat Europa de huidige situatie gaat misbruiken om het fort Europa te versterken en nog meer macht naar zich toe te trekken. En op die manier nog meer draagvlak te verliezen.

Ieder mens verdient een eerlijke kans, ongeacht zijn afkomst of geloof. Zoals we in Groningen zeggen: aander luu binnn ook luu. Andere mensen zijn ook mensen.