Bijdrage Thieme Europese Top

Voorzitter,

De minister president wil meer bevoegdheden overdragen aan Europa. Maar omdat de burgers dat niet willen, moet dat gebeuren in de vorm van salamipolitiek. Voorzitter, mijn fractie heeft weinig met salami, maar zo mogelijk nog minder met salamipolitiek. En ook niet met struisvogelpolitiek, die er vanuit gaat dat de 80-20 regel met succes zou kunnen worden doorgevoerd. 80% van de bevolking die iets met nadruk niet wil, terwijl de overige 20% fluitend doorgaat met onwenselijke plannen die de soevereiniteit van ons land op een onomkeerbare wijze schaden. Soevereiniteit, voorzitter, is geen woord van het jaar geworden. Het woord van het jaar is Selfie. En dat is exact wat de politiek doet. Belangstelling voor zichzelf tonen terwijl de belangen van burgers worden verkwanseld en hun zorgen worden genegeerd.

Vorige week vond er een bijeenkomst plaats over buitenlandse politiek in aanwezigheid van oudgedienden zoals De Hoop Scheffer, Bot, Verhagen en Rosenthal. Juurd Eijsvoogel bericht erover in NRC van 13 december.

Ik citeer uit het artikel: “Een vragensteller, voormalig topambtenaar bij de Europese Commissie, waagde het om het onzegbare te zeggen. ,,Bent u het niet met me eens", vroeg hij aan de oud-ministers, ,,dat nationale soevereiniteit een achterhaald begrip is geworden? Geen van de grote financiële of economische problemen valt toch meer nationaal op te lossen?". ,,U heeft gelijk dat soevereiniteit in een geglobaliseerde wereld niets betekent", zei Maxime Verhagen. En Ben Bot viel ‘m bij met : ,,Soevereiniteit bestaat nog steeds in het nationale bewustzijn - ook al weten wij, ontwikkelde intellectuelen, dat het waarschijnlijk niet meer is dan een hersenschim."

Voorzitter, het gaat dus om soevereiniteitsoverdracht maar zo mag het niet benoemd worden. Soevereiniteit is een achterhaald concept volgens sommige politici, maar kan als woord gehandhaafd worden om burgers in slaap te sussen zeker in verkiezingstijd. Alle partijen zeggen kritisch te zijn op Brussel. Maar de meerderheid van de partijen in dit huis werkt tegelijkertijd vol energie mee aan het overdragen van extra bevoegdheden naar Brussel, terwijl ze tegen de kiezer zeggen dat ze juist bevoegdheden gaan terughalen in Brussel.

Exact dat is het wat ervoor zorgt dat 80% van de kiezers de politiek niet meer vertrouwt en het nu gevoerde beleid afwijst als averechts.

Eind oktober wees de Minister President in dit huis bindende contracten nog af. Conclusies van de Europese regeringsleiders waarin op dit besluit werd vooruitgelopen, waren volgens de Minister President gebaseerd op een foute vertaling van het Engelse woord ‘engage’. ,,Wij bestrijden die vertaling, want dat was niet de afspraak", aldus de Minister President toen. Maar nu minder dan 2 maanden later spreekt het kabinet dus over ,,bindende" afspraken. In de praktijk betekenen de nieuwe plannen dat landen die met een hoger tekort zitten dan de Europese regels toestaan, onder rechtstreekse curatele staan van Brussel, zodat er niets meer zelf te kiezen valt.

Voorzitter, terwijl het grootste monetaire experiment uit de geschiedenis aantoont dat landen met een verschillende temperament en economisch tempo onmogelijk met één munt en één monetair beleid toekunnen, geeft onze regering haar autonomie uit handen aan een ondemocratisch georganiseerd Brussel. We worden daarmee afhankelijk van ontwikkelingen die we niet meer in eigen hand hebben.

Voorzitter, kan het kabinet aangeven waarom er onduidelijkheid is ontstaan over het woord “bindend” in de communicatie tussen kabinet en kamer? Waarom er zelfs gekozen is voor een exercitie die veel weg had van Google Translate, toen de Minister President in alle talen probeerde duidelijk te maken dat er geen sprake zou zijn van bindende afspraken, terwijl de tolken in Brussel en Den Haag tot andere conclusies lijken te zijn gekomen. Is dat niet een beetje knullig voorzitter?

Voorzitter, ik rond af. Welke koers we ook kiezen, laat het niet een zwalkende koers zijn, die bedoeld lijkt om te zorgen dat niemand het meer kan volgen in de periode tot 22 mei. Dan zijn er verkiezingen die door veel politici gevreesd worden, maar die voor anderen de gehoopte doorbraak zullen vormen naar een Europa dat gedragen wordt door haar burgers. Dat lidstaten meer monetaire autonomie gunt en dat mensen verbindt in plaats van verdeelt.

Een Europa dat niet langer de megalomane bio-industrie subsidieert, dat niet langer de wereldzeeën leegvist en dat niet de markten van opkomende economieën verstoort , maar burgers een gevoel van saamhorigheid verschaft. En voorts ben ik van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie, met de vrijheid om daar in Nederland een begin mee te maken.

Dank u wel!