Bijdrage Van Raan over vlieg­vei­ligheid

Voorzitter,

We spreken vandaag over vliegveiligheid waar de rode draad is: de voldongen feitenpolitiek van deze minister, die uitgewerkt is en de veiligheid geen goed doet.

In 2017 is er voor Schiphol een hele set aanbevelingen gedaan door de Onderzoeksraad voor Veiligheid. Met als expliciet advies: aanbevelingen uitvoeren alvorens een beslissing over groei kan worden genomen. De minister beloofde zich er aan te houden. Voor de veiligheid en het vertrouwen. Nee, echt….

Maar toen de OVV hier onlangs in de Kamer te gast was, bleek dat zij zeer ontstemd zijn over de wijze waarop de minister reeds haar conclusies heeft getrokken dat groei mogelijk zou zijn. Groei moet, dus groei kan. Zowel onderzoeksbureau Kwink als de OVV veegden de vloer aan met deze voldongen feitenpolitiek van de minister. Niet alleen pijnlijk, maar ook zo schadelijk.

Wat vindt de minister zelf van deze scherpe diskwalificaties van haar oordeelsvermogen? Waarom riep de minister al in maart dat groei kan, zonder te wachten op de second opinion en het oordeel van de OVV? Is ze bereid hier en nu haar voorbarige woorden over “groei” in te trekken en zich aan te sluiten bij het oordeel van de OVV dat het nog te vroeg is om conclusies te trekken?

Voor de zomer vroeg de Partij voor de Dieren via twee aangenomen moties om meer aandacht te schenken aan vogels in de luchtvaartnota én om “beslissingen over de vliegveiligheid en het risico op botsingen met vogels te baseren op basis van de meest actuele informatie.”

Eerder dit jaar stelde ik daarom nog Kamervragen over de radar van Herwijnen en Lelystad Airport. Onderzoek bevestigt het beeld dat experts 2,5 jaar geleden al gaven in de hoorzitting over vliegveiligheid en botsingen met vogels: namelijk: opening Lelystad Airport vergroot het veiligheidsrisico voor vogels en mensen op plaatsten die de oorspronkelijk MER buiten beschouwing laten.

We zien niets terug van die nieuwe inzichten. In plaats daarvan voldongen feiten politiek: groei moet, dus groei kan.

Over de situatie op Twente Airport kregen we deze week antwoord op vragen van collega Dijkstra. Ook weer een sterk staaltje voldongen feiten politiek. Twente airport tekende al een overeenkomst voor parkeren van vliegtuigen nog voor de vertrekvergunning ervan al rond was. Dezelfde ietwat ranzige voldongen feiten politiek die de luchtvaart minister bezigt. Ik dien hier vandaag een set Kamervragen over in. Voor nu wil ik alvast weten:

Op welke wijze zijn de huidige afspraken met de ILT beïnvloedt geweest door het dreigement van het vliegveld om naar de rechter te stappen en kosten op de ILT te verhalen? Wie luistert er nou eigenlijk naar wie? Het vliegveld naar de ILT zoals het hoort? Of andersom? Erkent de minister dat dit het zoveelste voorbeeld is van een sjoemelvliegveld dat de randen van wet en afspraken opzoekt en overschrijdt met voldongen feiten politiek? Of klopt het dat je eerst een contract afsluit en daarna op zoek gaat naar de vergunning of het mag? Graag een reactie.

Tot slot corona.

Luchtvaart speelt al vanaf het begin een rol in de verspreiding van het virus. Zie nu bijvoorbeeld de situatie op Curaçao. Ook sectorclub IATA kondigde aan dat er zo snel mogelijk weer zo veel mogelijk gevlogen zou moeten worden. Terug naar het oude abnormaal. Niets geleerd. Niet bereid iets te leren. Geen woord over de klimaatcrisis. Erkent de minister dat de sector zich overduidelijk te weinig aantrekt van het publieke belang? En zo snel mogelijk terug wil naar IATA groei als voldongen feit? Welke mogelijkheden ziet zij nog om in te grijpen? Ziet zij haar verantwoordelijkheid om te voorkomen dat haar sector straks dé oorzaak wordt van een 3^e coronagolf?

Dank u wel.