Bijdrage Wassenberg AO mijnbouw

Voorzitter, vanochtend vroeg, 6,5 uur voordat dit debat plaats zou vinden, vond opnieuw een zware aardbeving plaats in Groningen . Het directe gevolg van de gaswinning.

Voorzitter, toeval bestaat, maar niet in dit dossier. Deze aardbeving is géén toeval. Deze aardbeving is voorzien. De precieze datum en tijdstip natuurlijk niet. Maar het Staatstoezicht op de Mijnen en alle andere deskundigen, waaronder TNO en het KNMI hebben al eerder aangegeven dat aardbevingen zullen blijven optreden, ook jaren nadat de gaswinning is gestopt.

Ook na de bevingen in Zeerijp en in Huizinge, wisten we dat er nieuwe bevingen zouden komen: heel veel kleine, maar ook zware, zoals nu.

Behalve dat er voorlopig nog aardbevingen zullen plaatsvinden, weten we óók zeker dat de gaswinning, zolang die niet helemaal is gestopt, de kans op nieuwe bevingen vergroot.

We hebben de aardbevingen niet onder controle en we krijgen ze niet onder controle. We kunnen één ding doen om controle te vergroten: gaswinning nu stoppen.

En we kunnen de controle verder verliezen: nieuwe velden aanboren, waarmee we de problemen verspreiden.

Het hand aan de kraanprincipe werkt niet. Omdat we weten dat de aardbevingen die nu plaatsvinden niet het gevolg zijn van de gaswinning die gisteren plaatsvond, maar van de gaswinning die vorig jaar plaatsvond. Of vijf jaar geleden. Of tien jaar geleden.

Voorzitter, aan goede plannen is geen gebrek in het Groningendossier. Maar behalve plannen maken en commissies optuigen voelen veel Groningers zich nog steeds in de steek gelaten, verloopt alles nog steeds langzaam.

Het monster dat de overheid, NAM, Shell en ExxonMobile hebben gecreëerd is moeilijk te temmen en al helemaal niet met meer bureaucratie.

Voorzitter, de versterkingsoperatie ligt inmiddels niet meer bij NAM, maar bij de Nationaal Coördinator Groningen. Maar nog steeds komt die versterkingsoperatie niet of nauwelijks van de grond. Er liggen nu zo’n 15.000 schademeldingen. Er daar komen straks de vele honderden of misschien wel duizenden meldingen bij.

Vorig jaar werd de Tijdelijke Commissie Mijnbouwschade Groningen in het leven geroepen om de schadeafhandeling vlot te trekken en in goede banen te leiden. Maar snelle veranderingen en grote verbeteringen blijven uit. Wij lezen dat mensen niet even snel hun eigen aannemer kunnen bellen om de schade op te lossen. Iedere scheur wordt eindeloos beoordeeld en herbeoordeeld.

Bestuurders van de gemeenten in het aardbevingsgebied en de provincie schreven vorige week een brandbrief aan Staatstoezicht op de Mijnen (SodM) . Volgens provincie en gemeenten is er geen enkel overzicht bij schade-afhandeling en versterking. Daardoor zijn planningen slecht te maken en worden toezeggingen en afspraken niet nagekomen. Volgens provincie en gemeenten ontbreekt iedere urgentie.

Voorzitter, elke keer dat we hierover spreken is de situatie uitzichtlozer dan de vorige keer. En elke keer krijgen we een schuldbewuste minister die beaamt dat het beter kan, dat het sneller kan, maar vervolgens loopt alles vast in plannenmakerij.

Voorzitter, dit sloopt huizen, dit sloopt mensen, dit sloopt gemeenschappen, dit sloopt Groningen.

Veel gedupeerden zijn het stadium van boosheid al lang voorbij, ze reageren aangeslagen, apathisch, ze weten dat er weer veel gaat worden gepraat en dat er uiteindelijk nauwelijks iets veranderd. Ze werden eerst slachtoffer van de gaswinning en nu zijn ze slachtoffer van de bureaucratie. Veel gedupeerden komen in een kafkaëske situatie terecht: ze wonen in een gestut huis, maar officieel is het veilig verklaard, niets aan de hand.

Voorzitter, deze minister staat erom bekend dat hij problemen als uitdagingen ziet en naar oplossingen wil toewerken. Hij moet toch ook zien dat hier tot nu toe nog geen begin van een oplossing in zicht is?

1 https://www.trouw.nl/home/gron...

2 https://www.dvhn.nl/groningen/...