Bijdragen Ouwehand en Arissen AO dieren­welzijn

Mevrouw Ouwehand:

“Alles wat de mens de dieren aandoet, komt weer op de mensen terug”
Als dat ook maar een beetje waar is, voorzitter, dan mogen we ons wel schrap zetten. In ons land worden namelijk iedere minuut meer dan 1.000 dieren gedood. We spreken vandaag met de nieuwe minister over onze verantwoordelijkheid voor deze dieren, maar als we straks klaar zijn, en 3 uurtjes mooie woorden hebben gehoord over dierenwelzijn, zijn er 180.000 dieren geslacht. Omdat we weigeren bij de kern te beginnen: het terugdringen van de consumptie van vlees, zuivel, en eieren.

Wat hebben de dieren aan mooie woorden als je niks doet?
Neem de CO2-bedwelming bij varkens. De Kamer zei in 2015 al: daar moeten we mee stoppen. Als je varkens in een gaskamer laat zakken en dan de CO2-kraan opendraait, dan verdoof je ze niet, dan laat je ze gewoon levend verstikken. De pijn en stress zijn zó erg dat de dieren elkaar vertrappen. Uit onderzoek blijkt dat een dier dat dit eenmaal heeft meegemaakt, nog liever 72 uur niet eet dan nog een keer te worden blootgesteld aan CO2. Dus waarom wordt er in het onderzoek naar alternatieven alleen gekeken naar de mogelijkheden om de pijn íets te verminderen? We hadden toch afgesproken dat de dieren beter verdienen dan dat?

Neem het vangen van kippen en kalkoenen. Dat gaat er zeer hardhandig aan toe, waardoor veel dieren al ernstig gewond zijn voordat ze zelfs maar in het slachthuis belanden. Waarom heeft Zweden wel geregeld dat dieren niet verwond mogen raken door de manier waarop ze worden gevangen, en Nederland niet? We zouden toch voorop lopen in Europa?

Waarom krijgt iemand die in Duitsland geen dier meer mag houden dan in Nederland gewoon vergunningen voor gi-ga varkensstallen en zelfs voor de herbouw van de megastal waarin deze zomer 20.000 varkens levend zijn verbrand?

En neem het droeve lot van geitenbokjes. Gefokt om de melkproductie van hun moeder op gang te brengen en eenmaal ter wereld als oud vuil behandeld. Iedereen sprak er schande van, dat tot wel 66% van de bokjes letterlijk sterft van ellende. En toch mag de sector zelf weten óf en wát ze eraan gaat doen. En dat is dus, zoals altijd: niks wat de dieren écht gaat helpen.
Kijk voorzitter, ieder productiesysteem kent bijproducten. Afval. Maar als dat afval bestaat uit levende dieren, jonge bokjes die vrolijk zouden moeten rondspringen, is het dan niet eens tijd voor een maatschappelijke dialoog over de vraag of de melkgeitenhouderij eigenlijk wel legitimiteit heeft? Wie wil er nou leven in een land waarin geitjes niet eens geitjes kunnen zijn?

Mevrouw Arissen:

Dieren zijn geen speelgoed. En toch worden er vrijgezellenfeesten opgetuigd met een rondje op een kameel. Gemeenten zijn het spuugzat en willen meer bevoegdheden om evenementen met dieren zelf te kunnen verbieden. Burgemeesters en wethouders van 35 gemeenten vroegen de minister om actie. Waar is het wachten op?

Van de 450.000 paarden in Nederland worden jaarlijks duizenden paarden verhandeld op paardenmarkten. Gestreste en gewonde paarden staan tussen de kermisattracties en is er sprake van een aaneenschakeling van ernstige misstanden. Niet zelden afgesloten met een laatste dodenrit naar slachthuizen in Italië en Oost-Europa.[1] Hoe kunnen we anno 2018 deze Middeleeuwse praktijken toestaan? Waarom verbieden we het niet gewoon? Waar is het wachten op?

Jaarlijks worden tienduizenden puppy’s verhandeld door malafide handelaren, onder erbarmelijke omstandigheden gefokt en veel te jong bij hun moeder weg, met gebrekkige socialisatie, erfelijke aandoeningen en allerlei andere gezondheidsproblemen. De minister wil nu werken aan een witte lijst van bonafide fokkers naar Belgisch voorbeeld. Onderzoek van Follow the Money in samenwerking met Belgische onderzoeksjournalisten laat zien dat er toch haken en ogen zitten aan het systeem. Witte lijst fokkers als dekmantel voor malafide gefokte hondjes, met hetzelfde dierenleed. België mag de strengste regelgeving van Europa hebben, alles staat of valt met de handhaving ervan. Gaan we ook leren van de fouten van België in de aanpak van malafide puppyhandel en onze handhaving optimaliseren? Waar is het wachten op?[2]

Het Dolfinarium is weer in het nieuws. Hetzelfde Dolfinarium waar Rambam vorig jaar met undercoverbeelden ernstig dierenleed ontmaskerde, zoals zieke agressieve dieren in kleine smerige chloorhoudende bassins en dubieuze train- en fokmethoden. Blijkbaar mogen zij nu gaan fokken met bruinvissen.[3] Je zou je verwachten dat Nederland in navolging van Frankrijk een verbod op het importeren en fokken van dolfijnachtigen voor gevangenschap en ter vermaak zou invoeren. Waar is het wachten op?

Ook de minder aaibare dieren verdienen respectvolle behandeling. Maar jaarlijks worden maar liefst 2 miljoen kreeften in Nederland levend gekookt en leveren zij een doodsstrijd van zo’n 3 minuten. Dat kreeften pijn kunnen ervaren staat vast: volgens wetenschappelijk onderzoek voldoen kreeften en krabben aan alle criteria voor pijnbeleving.[4] Gaat Nederland in navolging van Zwitserland het levend koken van kreeften en krabben verbieden? Waar is het wachten op?

Dank u wel.