Inbreng Schriftelijk Overleg Landbouw- en Visserijraad
De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren zien een structurele herziening van het gemeenschappelijk visserijbeleid als een noodzakelijke voorwaarde om te komen tot herstel van de visbestanden en het leven in zee. Hoewel er positieve geluiden zijn zoals een vermindering van het aantal overbeviste bestanden, zijn er nog steeds structurele problemen die maar niet opgelost worden, zoals de overcapaciteit en het probleem van onvoldoende informatie voor een wetenschappelijk advies over de vangsten.
Uit het verslag blijkt dat Nederland de vangstreductie van 25% bij bestanden waarbij gegevens ontbreken, niet heeft gesteund, maar wel heeft opgemerkt dat hiervoor een oplossing moet komen. De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren vinden dit jammer, temeer omdat de staatssecretaris in antwoord op vragen van deze fractie over die vangstbeperking nog zei dat het Nederlandse standpunt niet ver van dat van Eurocommissaris Damanaki zat. Waaruit zou dat dan nu gebleken zijn, als Nederland wel braaf zegt de zorgen over de overbevissing en het ontbreken van wetenschappelijke gegevens te delen, maar de Eurocommissaris niet steunt in haar voorstel om deze problemen aan te pakken? Als Nederland een generieke reductie van 25% te ver vindt gaan, waar kunnen we dan terugvinden welke tegenvoorstellen Nederland heeft gedaan? In het kader van het voorzorgsbeginsel zou visserij op soorten waarover gegevens ontbreken alleen onder strikte voorwaarden mogelijk moeten zijn, zodat het voortbestaan van de soorten ook op de lange termijn gegarandeerd blijft. Heeft de staatssecretaris concrete oplossingsrichtingen geformuleerd om te komen tot meer gegevens over visbestanden? Was hiervoor steun te vinden bij andere lidstaten? Graag meer duidelijkheid hierover, mede gelet op de bovengenoemde toezegging die de staatssecretaris tijdens het AO heeft gedaan.
Uit het verslag blijkt eveneens dat er weer visserijakkoorden worden gesloten met de Seychellen en Sao Tomé om op tonijn te mogen vissen en dat Nederland daarmee in wil stemmen. De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren vragen de staatssecretaris zich te herbezinnen. Vorige week nog bleek uit nieuwe gegevens van de IUCN dat vijf van de acht tonijnsoorten bijna of geheel met uitsterven worden bedreigd. Doordat het langzaam voortplantende soorten zijn, die ook nog eens bedreigd worden door aantasting van hun leefgebieden en vervuiling, zou juist de visserijdruk sterk beperkt moeten worden. De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren horen dan ook graag van de staatssecretaris om welke tonijnsoorten het in deze akkoorden gaat. Het kan toch niet zo zijn dat visserij op bedreigde soorten wordt gesubsidieerd én duurzaam wordt genoemd. Graag een reactie. De Partij voor de Dieren is sowieso geen voorstander van de visserijakkoorden, maar mocht blijken dat het hier zelfs om bedreigde soorten gaat dringen de leden van deze fractie er bij de staatssecretaris met klem op aan om in de komende Raad te pleiten voor een herziening van dit akkoord en er in elk geval geen steun aan te verlenen.
De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren danken de staatssecretaris voor het uitvoeren van motie Ouwehand cs, door tegen verlenging van het akkoord met Marokko te stemmen. Wel willen zij de staatssecretaris erop wijzen dat naast de belangen van de bevolking van de Westelijke Sahara de motie ook wijst op het feit dat het akkoord Europa alleen maar geld kost. De vraag is of het europees belastingsgeld dan ook niet beter besteed kan worden. Om de akkoorden daadwerkelijk te kunnen beoordelen op hun nut, noodzaak en opbrengst is het van groot belang dat er meer transparantie komt. Het evaluatierapport over het visserijakkoord met Marokko werd pas een half uur voor aanvang van het debat vertrouwelijk ter inzage gelegd. Op deze wijze hebben leden onvoldoende tijd om de informatie tot zich te nemen en een afgewogen standpunt in te nemen. Bovendien wijst de Partij voor de Dieren de geheimhouding van evaluatie van Europees beleid ten principale af: beleid dat wordt gefinancierd door de belastingbetaler moet openbaar kunnen worden verantwoord. De leden van de fractie van de Partij voor de Dieren vragen de staatssecretaris zit in te zetten voor transparantie met betrekking tot de visserijakkoorden die Europa afsluit, onder andere door structurele evaluatie van de visserijakkoorden en de openbaarmaking van de resultaten daarvan. Is de staatssecretaris daartoe bereid?
Interessant voor jou
Bijdrage Ouwehand AO Bouwbesluit 2012
Lees verderInbreng Schriftelijk Overleg Landbouw- en Visserijraad
Lees verder