Amen­dement van het lid Teunissen over wette­lijke bedenktijd bij de koop van een dier

De ondergetekende stelt het volgende amendement voor:

Artikel I wordt als volgt gewijzigd:

1. Voor de tekst wordt de aanduiding “1.” geplaatst en in de tekst vervalt “van Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek”.

2. Voor onderdeel 1 (nieuw) wordt een aanhef ingevoegd, luidende:

Boek 7 van het Burgerlijk Wetboek wordt als volgt gewijzigd:.

3. Er wordt een onderdeel toegevoegd, luidende:

2. Na artikel 35 wordt een artikel ingevoegd, luidende:

Artikel 35a

Voor zover het de consumentenkoop van een levend dier betreft, heeft de koper het recht om de koopovereenkomst zonder opgave van redenen te ontbinden gedurende veertien dagen na de dag waarop de koper de zaak heeft ontvangen.

Toelichting

Dit amendement versterkt het welzijn van gezelschapsdieren en het consumentenrecht bij de aankoop van een dier door het invoeren van een wettelijke bedenktijd van 14 dagen bij de consumentenkoop van een levend dier. Wanneer je via bol.com of een andere webwinkel voor drie euro een doosje paperclips bestelt, heb je wettelijk gezien 14 dagen de tijd om je te bedenken en het product terug te sturen naar de verkoper. Maar wanneer je in de dierenwinkel een konijn koopt, of bij een hondenfokker een puppy, heb je als consument geen recht op bedenktijd.

Dit amendement is onderdeel van de aanpak van malafide broodfok. In de praktijk zien we dat veel gezelschapsdieren in een impuls worden gekocht. Malafide fokkers voeden deze impuls door niet het eerlijke verhaal te vertellen, maar te laten overkomen alsof de pup een gezonde afkomst heeft. Zo wordt er niet bij verteld dat de pup afkomstig is uit grote puppyfabrieken in bijvoorbeeld Hongarije of Roemenië. Of dat de pup uit een grote schuur komt, de ouderhonden aan de lopende band nestjes moeten krijgen en nooit daglicht te zien krijgen. Laat staan dat ze ooit een rondje mogen wandelen door het bos. Kopers krijgen een schattige pup in handen gedrukt en worden meteen verliefd op het diertje, of willen het dier juist redden. Binnen 15 minuten staan de meeste kopers vaak buiten, met een pup. Tijd om na te denken is er niet. Eenmaal thuis zijn sommige pups doodsbang omdat het de eerste keer is dat ze buiten komen en ze niks anders gewend zijn dan de kleine, vieze en donkere kennel waarin ze zijn opgegroeid. Dan hebben veel mensen vaak pas door dat er iets niet klopt. Maar de koper heeft wettelijk gezien niets meer om op te staan. Met dit amendement wordt het consumentenrecht versterkt. Een koper mag binnen twee weken, zonder opgave van reden, het dier terugbrengen. Hiermee wordt het voor malafide broodfokkers lastiger om op afschuwelijke wijze dieren te blijven fokken of importeren en verhandelen, wat het dierenwelzijn ten goede komt.

Een ander probleem dat met deze wetswijziging wordt aangepakt, is het hoge aantal dumpingen. Meerdere keren per jaar luiden dierenopvangcentra de noodklok omdat ze overvol zitten en veel gedumpte dieren aantreffen. Zo meldt een dierenopvang in Amsterdam dat ze nu gemiddeld per maand meer gedumpte katten binnenkrijgen dan in de afgelopen jaren bij elkaar. In vier maanden tijd hebben ze driehonderd katten moeten weigeren. Sommige huisdiereigenaren dreigen dat ze het dier dumpen, als de opvang ze niet aanneemt.1

Het internet staat vol met verhalen van kersverse huisdiereigenaren die al binnen twee weken spijt hebben. In een blog schrijft Ilse: “Ik heb nu een week een puppy en ik heb er een beetje spijt van. Ik heb het onderschat! Ik heb geen vrijheid meer en dat vind ik lastig. Ik denk dat ik het nog een week aankijk”2

Op een ander forum schrijft Marieke: “Ruim een week geleden hebben wij 2 kittens gekregen. Mijn kinderen wilde al heel lang een kat. Kinderen vinden de kittens lief en man ook, maar ik merk dat ik het juist helemaal niet leuk vindt. Gek word ik ervan. Nooit verwacht, maar als iemand zou zeggen dat ze morgen weggaan, zou ik staan juichen.”3

Cin schrijft: “Ik schaam mij diep dat ik alles al heb gekocht en ook al heb rondverteld dat ik een kitten neem. Zo impulsief.”4

Manisha schrijft dat ze spijt heeft dat ze een kitten in huis heeft gehaald: “Fokker gaf echter aan dat ze de kitten niet terug wil (…). Ik wil gewoon dat de fokker kitten terugneemt en dat ik mijn geld terugkrijg. Kan iemand mij vertellen wat mijn rechten zijn?”5

Uit Brits onderzoek blijkt dat bijna 1 op de 3 hondeneigenaren er serieus over nadenkt om hun hond weg te doen, omdat de vaak impulsieve aankoop van een hond of kat voor veel mensen toch wel een boel nadelen bleek op te leveren.6 Een wettelijke bedenktijd draagt bij aan het terugdringen van deze impulsaankopen.

In 2018 heeft de Tweede Kamer al een motie aangenomen waarmee de regering werd verzocht te onderzoeken hoe een wettelijke bedenktijd bij de aanschaf van een dier kan bijdragen aan het terugdringen van impulsaankopen. Deze motie is nooit uitgevoerd. In plaats daarvan heeft het vorige kabinet een onderzoek uitgezet naar het houden van kortsnuitige honden. Ook belangrijk, maar niet waar de aangenomen motie om vroeg.

Met dit amendement komt er alsnog een wettelijke bedenktijd bij de consumentenkoop van een dier. Zodat een consument evenveel rechten heeft bij het kopen van een huisdier in een dierenwinkel als bij het kopen van een doosje paperclips via bol.com.

Teunissen