Opinie: De Partij voor de Dieren is een Partij voor Boeren

Gepubliceerd in Nieuwe Oogst, 12 juli 2014

Elke week stoppen 50 boeren met hun bedrijf. Niet vanwege de Partij voor de Dieren, maar als gevolg van CDA/Rabobank-beleid waarin boeren steeds meer worden gedwongen tot grootschaligheid, intensivering. Een "rat race to the bottom". Zij moeten tegen zo laag mogelijke kosten voedsel produceren ten koste van de dieren, zichzelf en het milieu.

In 2030 zal 15.000.000 m² agrarisch onroerend goed leegstaan. De komende twintig jaar zullen circa 24.000 agrarische bedrijven stoppen. Toen de commissie van Doorn haar rapport presenteerde, zei Daan van Doorn: “Als de wereldbevolking evenveel gaat consumeren als wij doen, hebben we 4 aardbollen nodig”. Zijn oplossing: ”intensiveer de landbouw.” Een rare conclusie die alleen tot uitstel van executie en verkeerde investeringsbeslissingen kan leiden.

Een ruime meerderheid van de Nederlanders is tegen megastallen. Er is een manifest, ondertekend door 770 wetenschappers, 17.000 burgers en ruim 700 bedrijven, boeren en ideële organisaties. Oud-minister Veerman zei het al: “Het systeem is vastgelopen. We importeren enorme hoeveelheden veevoer, we exporteren enorme hoeveelheden varkens en de rotzooi – 70 miljard kilo mest- houden we hier”.

Door de huidige liberalisering en globalisering is het een illusie om te verwachten de levenstandaard van boeren, het dierenwelzijn en het milieu via marktwerking beschermd zijn en verbeterd kunnen worden. Het is onbegrijpelijk dat LTO blij is met een handelsakkoord TTIP dat meer negatieve dan positieve gevolgen zal hebben voor de Nederlandse boer. De gevolgen van het Blair House vrijhandelsakkoord zijn bekend: gezinsbedrijven kwamen verder onder druk en de eiwitgewassenteelt verdween.

Daarom pleit de PvdD voor regionalisering en overheidssturing. Door facilitering, het instellen van Europese graanvoorraden, wettelijke eisen en een lange termijnvisie op de voedselvoorziening, zou de landbouw in kunnen zetten op een koers waar mens, dier en de aarde baat bij hebben. Waarbij het kabinet boeren moet beschermen tegen dumping van inferieure producten uit het buitenland. En boeren zou moeten stimuleren om eiwitrijke gewassen te telen met name voor menselijke consumptie. Want vanwege de klimaatcrisis, de grondstoffencrisis en de groeiende wereldbevolking is het noodzakelijk om anders te gaan kijken naar de bestemming en het gebruik van het geproduceerde voedsel. Bij het beoordelen van de productie kijkt de sector vooral naar het aantal kilo’s voedsel per hectare. Het is echter belangrijker om te kijken naar de hoeveelheid mensen die je per hectare kunt voeden. Eén hectare landbouwgrond is voldoende om tien mensen van voedsel te voorzien, maar door het inefficiënte gebruik van het geproduceerde voedsel voeden we momenteel slechts 6 mensen per hectare. Oorzaak: bijna de helft van de wereldgraanoogst is bestemd voor veevoer en het kost 7 kilo graan om 1 kilo dierlijke eiwit te produceren. Als we stoppen met die inefficiente eiwitproductie kunnen we volgens de Universiteit van Minnesota 4 miljard mensen extra voeden met het huidige akkerbouwareaal.

Er moet tevens een einde komen aan de situatie dat boeren onder de kostprijs moeten produceren -ten koste van voedselveiligheid, dierenwelzijn en milieu- omdat grote marktpartijen hen tot een race to the bottom dwingen. Om dit te voorkomen, zou de overheid de verantwoordelijkheid voor de productiewijze bij de retailers moeten leggen. Zo zou er bijvoorbeeld een wettelijke bodem in de inkoopprijs moeten liggen. Geen wettelijke bodem in de vorm van een minimumprijs, maar in een verplichting voor de marktpartijen om aan te kunnen tonen dat de producent voor het ingekochte bedrag heeft kunnen produceren, binnen de wettelijke en eventueel bovenwettelijk ingestelde normen. Zo ontstaat een gezonde en verantwoorde concurrentie in de voedselketen op basis van kwaliteit en efficiëntie.

Boeren komen verder met de Partij voor de Dieren, zoals ook de agrarische stemwijzer recent liet zien.

Marianne Thieme, Partij voor de Dieren (en de Boeren)