Opinie: Door­ge­schoten dieren­liefde

Prof. Dr. W.J. op ’t Hof maakt zich zorgen over doorgeschoten dierenliefde (RD 26-01), omdat het gevaar zou dreigen dat de belangen van het dier boven die van de mens gesteld zouden kunnen worden. Is zo’n stelling nou niet een heel klein beetje overdreven in een land waar 148 parlementariërs de mens centraal stellen en slechts 2 parlementariërs het dier centraal stellen in hun inbreng tijdens de debatten?Als tegenwicht, nota bene.
Vanwaar die zorgen, die schaamte voor een land dat in haar verkiezingsuitslag mededogen tot uitdrukking brengt? En vanwaar het beroep op de Bijbel om het opkomen voor dieren te nuanceren? Lucas (6:12) zegt dat 5 mussen weliswaar bijna niets kosten, maar dat er toch niet één door God wordt vergeten. Met het verhaal over Noach werd de ark het spreekwoordelijke begrip om dieren te redden uit benarde omstandigheden.
Zou het toeval zijn dat volgens het Bijbelverhaal Adam en Eva een volledig plantaardig dieet geadviseerd kregen in de ideale situatie – zaad en het zaaddragend gewas- en dat ook over het toekomstig ideaal verteld wordt dat daar geen dood meer zal zijn (en dus geen slagers) en dat de leeuw er zal spelen met het lam.
Wie kan volhouden dat het laten lijden en sterven van 400 miljoen kippen in een bio-industrie die letterlijk het daglicht niet kan verdragen in overeenstemming is met de uitgangspunten van goed rentmeesterschap, heeft veel uit te leggen.
De mens is het enige levende wezen dat z’n eigen leefomgeving verwoest, puur uit kortzichtig eigenbelang. Kippenslachterijen op de bible-belt maken gebruik van in serie-biddende imams die langs de slachtlijn zorgen dat alle kippen ritueel geslacht worden uit naam van Allah en geschikt zijn voor export naar moslimlanden. Roept dat niet meer vragen op dan een diervriendelijke stem tijdens de verkiezingen?

Een keuze voor de Partij voor de Dieren heeft niets te maken met een keuze tussen de belangen van de mens en die van het dier. Het gaat om een keuze tussen respect voor het leven of het offeren van dat leven op het altaar van de economie.
Een keuze voor een beschavingsoffensief kan heel wel los staan van religieuze levensbeschouwing. Mensen met verschillende achtergronden komen tot de conclusie dat een wereld waarin de mens door zijn gedrag ijskappen doet smelten, waarin de rechten van dieren letterlijk met voeten getreden worden en waar ontwikkelde landen hun veevoer op grote schaal laten verbouwen in landen waar mensen honger hebben, verandering behoeft. Er zijn weinig wereldreligies die daar vanuit hun opdracht afstand van zouden moeten nemen.

Esther Ouwehand, lid tweede kamer Partij voor de Dieren