Opinie: Een bericht op Twitter van een boerin

Een bericht op Twitter van een boerin: “Degenen die onze boerderij in Barneveld kochten zijn Gijtenmelkerij gestart. 7 jaar geleden MKZruiming daarna Vogelpestruiming, lieve hemel”

De wijze waarop het kabinet ruiming inzet als middel dat vele malen dodelijker is dan de kwaal, is tekenend voor de bio-industrie.

Het meest geperfectioneerde vernietigingssysteem uit onze geschiedenis, dat z’n bestaansrecht ontleend aan dood en verderf. Niet alleen onder de 500 miljoen dieren die jaarlijks lijden en sterven in deze bedrijfstak, maar ook in alle ecosystemen, onder ondernemers, in arme landen en zelfs in toekomstige generaties.

De intensieve veehouderij legt beslag op 80% van het wereldwijde landbouwareaal, 50% van de wereldgraanvoorraden, op zoetwatervoorraden en regenwouden. Ze levert de grootste bijdrage aan de uitstoot van broeikasgassen en bedreigt de wereld bedreigt met pandemieën zoals H5N1 en varkensgriep. Het grootschalige gebruik van antibiotica kweekt multiresistentie, waardoor ernstige ziekten straks onbehandelbaar worden.

Hebben onze bestuurders iets geleerd van de massale ruimingen in het kader van MKZ en vogelpest?

In de brief aan de Kamer over de Q-koortsruimingen wordt 17x aandacht besteed aan ‘communicatie’. De dieren moeten in de stallen worden gedood, afgevoerd op afgedekte wagens en onder geen beding mogen er grijpers met bungelende dode dieren in beeld komen.

Uit piëteit zal er niet geruimd worden tijdens de kerstdagen en op oudejaarsdag. De organisatoren van de bio-industrie, het CDA en de Rabobank voorop, voelen dat communicatie de achilleshiel is van de intensieve veehouderij. Burgers hebben er geen problemen mee kippenpoten of geitensnippers te kopen voor 1,50 per kg , maar worden niet blij van berichten dat kippen levenslang in hun eigen uitwerpselen moet staan, waardoor 75% van de dieren brandblaren op de poten heeft.

Of dat vrijwel alle geiten onverdoofd ritueel geslacht worden, waarbij de hals van de dieren bij volle bewustzijn wordt doorgesneden. Veel consumenten willen liever niet weten dat er jaarlijks tientallen miljoenen haantjes levend versnipperd worden, louter om de prijs van een ei op een dubbeltje te houden. En dat kalfjes direct na de geboorte bij hun moeders weggehaald worden om ervoor te zorgen dat een liter melk minder kan blijven kosten dan een fles mineraalwater.

De inzet van het kabinet is om consumenten vooral niet aan het denken te zetten. De maatschappelijke kosten van de bio-industrie worden uit de algemene middelen betaald. Subsidies om kip aan te prijzen als ‘het meest veelzijdige stukje vlees’ of om mensen aan te praten dat ‘je lijf schreeuwt om zuivel’ worden in rekening gebracht via de belastingenvelop. Maar weinig mensen realiseren zich dat je vrijwillig donateur kunt zijn voor pakweg 20€ van Wakker Dier, maar dat elke Nederlander verplicht donateur is van de bio-industrie voor 120€. Uit die bijdrage worden de ruimingen betaald, de inkomenssteun voor boeren, de exportrestituties.

Het kabinet geeft symbolisch toe aan de druk om te komen tot een transitie naar meer plantaardige eiwitten. En tegelijk stimuleert het kabinet de export van varkensvlees en levende varkens naar China, om daar grote nieuwe markten voor dierlijke eiwitten van Nederlandse herkomst aan te boren. De Nederlandse overheid heeft premier de Chinese premier Wen Jiabao geïnspireerd om elk Chinees schoolkind een halve liter melk per dag te laten drinken. Joris Driepinter, maar dan groots uitgerold met desastreuze gevolgen voor het klimaat.

Het postume succes van Boer Koekoek wordt door weinigen onderkend. Zijn boerenpartij heeft ervoor gezorgd dat alle agrarische sleutelposities in parlement en regering op dit moment worden ingenomen door vertegenwoordigers uit de veehouderij. De minister van landbouw maakt openlijk reclame voor Campina, voor de bio-industrie en voor de export van dieronvriendelijke houderijsystemen.

Veel bewindslieden komen laat tot inkeer. Mensen als Lubbers en Van Agt nemen met kracht afstand van het beleid dat ze eerder voerden. Cees Veerman zei na z’n afscheid: “het beleid is vastgelopen, we importeren grote hoeveelheden veevoer, we exporteren grote hoeveelheden varkens, en de rommel houden we hier.” Hij doelde daarbij op de 70 miljard kg mest die de Nederlandse veehouderij produceert, 4.000 kg per Nederlander, 50x ons eigen lichaamsgewicht.

Minister Verburg geeft aan dat ‘de toekomst over haar zal oordelen’ waarmee ze duidelijk maakt in het heden geen stappen te zullen zetten om de bio-industrie af te schaffen.

Herman Wijffels, ex-topman van de Rabobank en formateur van dit kabinet, gaf in 2001 leiding aan de regeringscommissie die pleitte voor afschaffing van de intensieve veehouderij in 2010. Het ziet er niet naar uit dat er met de adviezen van Wijffels ook maar iets is gedaan. Hij is zelf vegetariër geworden, maar z’n ex-collega’s bij de Rabobank vertellen dagelijks trots op de radio hoe ze Vion alle ruimte hebben gegeven om de grootste vleesverwerker van Europa te worden. De beste kans om af te rekenen met de dodelijke hypocrisie van een sector zonder toekomst, ligt in de komende dagen. Eet vanaf deze kerst niets meer wat uit de intensieve veehouderij afkomstig is. Omdat het slachtoffers maakt onder dieren, boerengezinnen, Afrikaanse kinderen en burgers in het buitengebied.

Marianne Thieme, voorzitter Partij voor de Dieren