Groene EU kandi­daten laten duur­zaamheid en dieren­welzijn links liggen

Met de Europese verkiezingen voor de deur buitelen politieke partijen over elkaar heen om het bewijs te leveren hoe groen ze zijn. De Partij voor de Dieren juicht deze beloftes alleen maar toe en is verheugd over het feit dat ook andere partijen het belang inzien van een radicale koerswijziging: Europa moet duurzamer en diervriendelijker. Maar het verleden heeft uitgewezen dat van al deze groene retoriek na de verkiezingen helaas maar weinig terecht komt.

Vooral de Europese lijsttrekkers van Groen Links, D66 en de PvdA zeggen zich met hart en ziel in te gaan zetten voor een duurzamer en diervriendelijker Europa. Maar de Partij voor de Dieren is kritisch over het nakomen van al deze mooie beloftes en dat is niet zonder reden. Tijdens de Europese verkiezingen van 2004 vond er een soortgelijke groene golf plaats. Harm Evert Waalkens van de PvdA schreef vlak voor de verkiezingen een manifest waarin hij stelde dat dieren gevrijwaard moesten worden van honger, pijn en stress en welke maatregelen daarvoor genomen zouden moeten worden. Na de verkiezingen was de Partij van de Arbeid bij monde van Thijs Berman al tevreden met een kleine vermindering van het aantal kippen per vierkante meter, waarmee de vrijheden die de PvdA bepleitte absoluut niet waargemaakt werden.

D66 pleitte in de laatste week voor de verkiezingen voor vergaande actie van politiek en supermarkten om dierenleed drastisch in te perken, maar kwam daar in het Europees Parlement vervolgens niet of nauwelijks op terug. En Groen Links startte kort voor het referendum over de Europese grondwet zelfs een burgerinitiatief om de lengte van veetransporten in te perken tot maximaal 6 uur. Deze handtekeningenactie werd uiteindelijk vroegtijdig stopgezet toen de benodigde 1 miljoen handtekeningen nog lang niet verzameld waren en de verkiezingen achter de rug waren.

Uit gegevens van het Europees Parlement blijkt dat het aantal acties dat de afgelopen 5 jaar is ondernomen door Nederlandse Europarlementariërs om aandacht te vragen voor dierenwelzijn en duurzaamheid minimaal is geweest. Het Europees Parlement heeft een aanjager nodig, een waakhond die strijdt voor duurzaamheid en dierenwelzijn en haar groene beloftes na de verkiezingen ook daadwerkelijk nakomt. Want zonder gangmaker, zal het Europees beleid in de komende jaren niet groener worden dan in de afgelopen 5 jaar het geval was.

Voor het opinieartikel van Marianne Thieme klik hier