Opinie: Ontken­ningsfase

CDA-kamerlid Ger Koopmans verzet zich fel tegen de Partij voor de Dieren (FD, 22 juni). Maar het wordt steeds duidelijker dat er structurele veranderingen nodig zijn in onze veehouderij. Voor het klimaat, het milieu en een duurzame toekomst voor burgers én agrarische ondernemers. Veel boeren balanceren na het jarenlange intensiveringsbeleid op de rand van de afgrond met hoge bankschulden en een laag rendement op arbeid en kapitaal.
Nederlandse grond en arbeid zijn zoveel duurder dan elders in Europa dat de kostprijs van landbouwproducten alleen met kunst- en vliegwerk laag gehouden wordt, over de ruggen van de dieren. Zo heeft de EU Nederland laatst nog op de vingers getikt omdat een handje stro in het varkenshok te veel gevraagd was voor de sector. En de toename van de werkloosheid in de veehouderij zal, anders dan Koopmans stelt, ontstaan doordat kleine gezinsbedrijven onder druk staan. Van de 10.000 varkenshouders zullen er over tien jaar nog geen 2000 overblijven op megabedrijven waar slechts plek is voor enkele medewerkers.
Het CDA bevindt zich in een ontkenningsfase van deze maatschappelijke ontwikkelingen en de bijdrage die de Partij voor de Dieren kan leveren.
Jammer, want we hebben veel ideeen voor budgetneutrale miljardenimpulsen voor economie en werkgelegenheid op het platteland: meergeneratiewonen, kwaliteitsproductie op familiebedrijven, een dierwaardig bestaan voor alle productiedieren en het bevorderen van een dier- en boervriendelijk consumentenbeleid.
Wie de werkelijkheid van het desastreuze CDA-beleid van de afgelopen jaren daartegen afzet, kan niet anders dan constateren dat zij het altaar van de economie een belangrijker plaats toekent dan de verantwoordelijkheid voor de aarde die we samen met andere levende wezens bewonen.

Esther Ouwehand. Opinieartikel gepubliceerd in Het Financieele Dagblad op 21 juli 2007.