Uitkomst klimaat­tafels boter­zachte compro­missen

De Partij voor de Dieren is van mening dat de resultaten van maandenlang gepolder aan de klimaattafels niet meer zijn dat boterzachte compromissen. Noodzakelijke en structurele veranderingen worden doorgeschoven; dus geen inkrimping veestapel, inperking van vliegverkeer en verduurzaming van de industrie. De veehouderij werd bij voorbaat vrijwel ontzien.

Marianne Thieme: “Het is tijd voor politieke klimaatverandering. Het resultaat van maandenlang klimaatgepolder laat het onvermogen van het poldermodel zien. We zien een fossiele industrie die chanteert en traineert. Die alleen wat gaat doen als ze nog meer subsidie krijgt en als de internationale concurrentiepositie niet in gevaar komt. We zien dat de grootste vervuilers, de veehouderij, de scheep- en luchtvaart volledig buiten schot blijven. We kunnen ons niet veroorloven de klimaatrekening door te schuiven naar toekomstige generaties. Kabinet dient regie te nemen met afrekenbare doelen voor elke sector en een vergroening van de belastingen om wenselijke activiteiten en gedrag te belonen, en vervuilers te laten betalen.“

Landbouwtafel
Willen we de klimaatdoelen halen, dan is een krimp van de veestapel onvermijdelijk, wordt keer op keer gesteld door wetenschappers en adviesorganen, zoals de Raad voor de Leefomgeving en Infrastructuur.

Marianne Thieme: “Het enige pluspuntje bij de klimaattafel Landbouw is dat wordt gesteld dat de consument minder vlees moet eten en dat de veestapel waarschijnlijk ergens in de toekomst kleiner wordt, maar de plannen worden te weinig concreet."

"Eigen verantwoordelijkheden nemen door de landbouw zelf blijven buiten beeld. Om de opwarming van de aarde te kunnen beperken tot 1,5 graad, zal de veestapel al in 2030 met minimaal 50% moeten krimpen. Het juridisch bindend quotum van broeikasgassen voor alle sectoren samen ligt op 10 megaton C02-equivalenten in 2050. De uitstoot door de veehouderij ligt momenteel al op 18 megaton!”

Energie
Ook rekent het klimaatakkoord te sterk op stoken van biomassa, zoals hout en mest, als duurzame energiebron. Nederland scoort nog altijd heel slecht op het aandeel duurzame energie, maar de oplossing ligt niet in biomassa. Simpelweg omdat het niet duurzaam is. Voor het stoken van hout is massale boskap en vervuilend transport nodig en door de stook komen er fijnstof en andere ongezonde stoffen in de lucht. Mestvergisters produceren geen groene stroom, maar bruine stroom. Aan mestproductie gaat veel energieverspilling vooraf, terwijl het vergisten van mest zélf erg weinig energie oplevert.

Industrietafel
De onderhandelingen aan de industrietafel zijn overduidelijk mislukt. De industrie heeft belangen die haaks staan op de klimaatdoelstellingen en eist geld alvorens een stap in de goede richting te willen maken.
Marianne Thieme: “Het zijn werkelijk verbijsterende resultaten van de klimaattafel met de industrie. De industrie neemt zich voor wat meer te gaan recyclen en de producten waar mogelijk te verduurzamen. Maar een echte CO2-reductie met een CO2-prijs wil ze pas als de belastingbetaler 550 miljoen tot 1 miljard euro per jaar subsidieert. En ook alleen als de internationale concurrentiepositie niet in gevaar komt.“

Het is noodzakelijk dat de industrie overstapt op elektrificatie en niet kiest voor symptoombestrijding zoals het opslaan van CO2 in lege gasvelden onder de Noordzee. De overheid dient in te zetten op normering en CO2-beprijzing.

Daarnaast zal de vervuiler zelf moeten betalen en niet de hand op te houden voor het opruimen van hun eigen vervuiling.