Ontwik­ke­lingen digitale euro onder­zoeken

Als systeemkritische partij kijkt de Partij voor de Dieren met belangstelling naar ontwikkelingen die een systeemverbetering kunnen betekenen. Hoewel we op zich openstaan voor een digitale euro, kijken we er momenteel erg kritisch naar. We begrijpen de zorgen die mensen hierover hebben.

Wij denken dat een digitale euro alleen kans van slagen heeft als anonimiteit, waardebehoud en algemene acceptatie gewaarborgd zijn. Ook vinden we het belangrijk dat contant geld behouden blijft. Een digitale euro moet dezelfde garanties bieden als contant geld. We zijn nog niet overtuigd dat dit al het geval is. Vaak lopen technologische ontwikkelingen voor op de regelgeving. We vinden dat ethische discussies vooraf moeten gaan aan technologische ontwikkelingen. Eerst moeten we de ethische kant goed bekijken en erover debatteren voordat we regels maken.

Op dit moment hebben banken veel zeggenschap over ons geld. Vaak wordt ons spaargeld gebruikt voor investeringen die niet duurzaam zijn. Een digitale euro zou mensen meer controle kunnen geven over hun geld. Zodat zij zelf kunnen bepalen wat ermee gebeurt, in plaats van dat banken dit doen. De overheid kan hierbij helpen en de rol van banken beperken.

Parallelle munten naast de euro
De euro werd ingevoerd zonder dat de burgers werden gevraagd wat ze ervan vonden. In Europa, met zijn verschillende economieën, is het lastig om één munt te handhaven. Nederlandse regeringen lijken echter vast te houden aan de gedachte dat de euro onvoorwaardelijke steun verdient en koste wat het kost gered moet worden. Maar steeds meer mensen beseffen dat de euro in zijn huidige vorm enorme zwaktes heeft. De euro werd verkocht als een stabiele munt die de welvaart in Europa zou garanderen. Maar in werkelijkheid heeft de euro verdeeldheid gezaaid. Eerst tussen Noord- en Zuid-Europa en vervolgens tussen Europese lidstaten.

Dit conflict is deels te wijten aan de korte termijn focus van Nederland en Duitsland. Door agressieve exportstrategieën zijn er enorme overschotten ontstaan in sommige Europese landen, terwijl andere landen juist tekorten hebben. Het geld dat door deze landen verdiend wordt, wordt uitgeleend aan landen met tekorten, zoals zuidelijke Europese landen. Hierdoor zijn deze landen afhankelijk geworden van leningen van noordelijke landen zoals Nederland en Duitsland. Dit heeft geleid tot een situatie waarin de schuldenunie van de euro een feit is. Zowel de noordelijke als zuidelijke lidstaten dragen verantwoordelijkheid voor deze situatie. Een eenzijdige aanpak zoals die van de Europese Commissie, de ECB en het IMF tegen Griekenland is onrechtvaardig.

Een schuldenunie waarin Duitsland en Nederland permanent verantwoordelijk worden gesteld voor schulden die zij niet hebben gemaakt, zal de tegenstellingen alleen maar vergroten. De Partij voor de Dieren is tegen deze koers. We pleiten voor alternatieve oplossingen voor de eurocrisis, zoals het invoeren van parallelle munten, het overwegen van een splitsing van de muntunie in een noordelijke en zuidelijke regio, en het bieden van exitstrategieën voor landen die uit de euro willen stappen. We zijn tegen verdere uitbreiding van de eurozone omdat dit kan leiden tot gelijkschakeling van welvaart en democratie, en het afbreken van de autonomie.