Kamer­vragen aan de minister van LNV over \'Ot en Sien\' (vervolg)

Indiendatum: jan. 2009
Antwoorddatum: 18 feb. 2009

Geachte Voorzitter,

Hierbij stuur ik u de antwoorden op de Kamervragen gesteld door het lid Thieme (PvdD) over het interview ‘Ot en Sien’.

1 t/m 3
Kunt u toelichten hoe uw antwoord dat etikettering een zaak is van de producent zich verhoudt tot uw streven de jeugd meer besef te geven waar hun eten vandaan komt en waarbij een etiket meer moet vertellen over de productie? 1) 2)

Betekent uw zienswijze dat producenten zelf verantwoordelijk zijn voor etikettering, zodat de jeugd alleen kan worden benaderd met positieve productkenmerken en dat negatieve productkenmerken door het vrijwillige karakter achterwege zullen blijven? Zo ja, hoe beoordeelt u deze situatie? Zo nee, waarom niet? Kunt u dat toelichten?

Kunt u uiteenzetten waarom de overheid wel kiest voor waarschuwingen met betrekking tot negatieve productkenmerken bij bijvoorbeeld tabaksproducten, en dat bijvoorbeeld niet zou kunnen gelden bij producten van dierlijke herkomst?

In mijn antwoord heb ik niet aangegeven dat etikettering in het algemeen een zaak is van de producent. Wel heb ik over weidemelk of stalmelk aangegeven dat dergelijke initiatieven een zaak zijn van het bedrijfsleven op vrijwillige basis.

In het interview heb ik als voorbeeld onder meer eieren genoemd. De Verordening (EEG) Nr. 1274/91 stelt voorschriften over de etikettering, onder andere dat zowel op de verpakking als op elk ei wordt aangeduid het soort ei, het land van herkomst en de code van het pluimveebedrijf. Deze voorschriften zijn in de EU geharmoniseerd. Ik ben terug­houdend in het verplichten van zulke nationale etiketteringvoorschriften.

Het primaire doel van etikettering is het aangeven van voedingswaarden en ingrediënten. Om de jeugd het besef van voedsel bij te brengen zijn er diverse andere initiatieven waar ik op structurele wijze een bijdrage aan lever. De smaaklessen op scholen zijn hier een voorbeeld van. Etikettering van negatieve productkenmerken bij bijvoorbeeld tabaks­producten - waar het gaat over een heel ander productkenmerk dan bij stalmelk - is een verplichte aanduiding.

4
Kunt u aangeven in welk debat(ten) de Kamerleden van de PvdD of de Kamerleden van andere partijen hebben gepleit voor een terugkeer naar de tijd van Ot en Sien, zoals u suggereert in een volgens u juist geciteerde uitspraak in het interview?

Ik doelde hierbij op het debat van de behandeling van de LNV-begroting 2009 waar mevrouw Thieme (PvdD) vroeg waarom “na 50 jaar” nog steeds wordt ingezet op “de doodlopende weg van productieverhoging, schaalvergroting en intensivering van de veehouderij”, en mevrouw Ouwehand (PvdD) stelde dat zij inzet op een toekomst voor het kleinschalige gezinsbedrijf.

5
Kunt u toelichten op welke uitspraken, bewijzen en/of bronnen u zich baseert bij de door u gedane uitspraak ‘Thieme gaat radicaal voor dieren. Of dat alle boeren de kop kost maakt haar niet uit’? Zo nee, is hier dan sprake van een loze verdachtmaking? Vindt u die passen bij het ministersambt?

Ik baseer mij op een uitspraak gedaan tijdens de behandeling van de LNV-begroting 2009, waarin mevrouw Thieme over de intensieve veehouderij heeft gezegd dat we eerst zullen moeten afbreken en dan weer opbouwen.

6
Kunt u aangeven op welke concrete cijfers, feiten en beweringen, gebezigd in de film ‘Meat the Truth’, u precies doelt met uw uitspraak: “Maar als blijkt dat mevrouw Thieme er in haar film finaal naast zit moet je dat soort zaken aan de kaak stellen”? Kunt u daarbij een concreet onderscheid aanbrengen tussen de feiten, cijfers en uitspraken uit de film zelf en de wijze waarop deze in het Wageningen-rapport over de film zijn geïnterpreteerd? Kunt u daarbij ook ingaan op de door uzelf gesignaleerde tekortkomingen in het Wageningen-rapport waarop u uw mening over de film baseert?

In het rapport worden 12 feiten uit de film tegen het licht gehouden waarbij ten aanzien van tenminste vier feiten (feit 4, 5, 10 en 11) wordt geconstateerd dat deze niet geheel of alleen in zeer uitzonderlijke gevallen (feit 10) juist zijn.

Een aantal aspecten neemt het rapport niet mee: economische en sociale aspecten komen niet of zeer beperkt aan de orde, het rapport geeft geen analyse van de mondiale voedsel­productiesystemen in relatie tot de behoefte van de wereldbevolking en de draagkracht van de aarde, de analyse richt zich overwegend op de emissies die in Nederland door de veehouderij worden veroorzaakt.

Ik heb deze en andere punten, alsmede mijn voorgeno­men inzet daarop, uitgebreid genoemd in mijn brief aan de Kamer van 13 juni 2008 (TK, 2007-2008, 28973, nr. 29).



DE MINISTER VAN LANDBOUW, NATUUR EN

VOEDSELKWALITEIT,

G. Verburg