Monde­linge vragen aan de minister van LNV over de wijziging van een Natura 2000-gebied om een veehouder de kans te geven zich uit te breiden

Indiendatum: apr. 2010

Mondelinge vragen lid Ouwehand aan de minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over het bericht dat de minister de begrenzing van een Natura 2000-gebied heeft gewijzigd om een veehouder de kans te geven zich uit te breiden.

Mevrouw Ouwehand (PvdD):
Voorzitter. Een bijna luchtig berichtje in de Steenwijker Courant vorige week, in de categorie "gezellig nieuws". Ik lees het even voor: "Wanneperveen, 16 april 2010. Landbouwbedrijven aan de Veneweg in Wanneperveen hebben alsnog mogelijkheden gekregen om uit te breiden. Het was minister Gerda Verburg zelf die het goede nieuws doorbelde aan agrariër Klaas Dingstee. Woensdagmiddag ging de telefoon in huize Dingstee en was het Verburg die vertelde dat de grens van het natuurgebied Weerribben-Wieden verlegd wordt. De boer mag zijn bedrijf na jarenlang getouwtrek verplaatsen en uitbreiden en ook omliggende boeren krijgen toekomstkansen".
Dat is allemaal wel leuk en aardig, maar de minister heeft afspraken met de Kamer. De eerste is dat de minister de Kamer zou informeren over dit natuurgebied. Via een brief aan de Kamer, zou je denken, niet via de pers. Waarom is de minister om de Kamer heen gefietst?

De minister moet uitleggen wat de status is van haar beslissing om de grenzen van dit natuurgebied te verleggen. De definitieve aanwijzing van natuurgebieden is door de Kamer controversieel verklaard. De Partij voor de Dieren was daar tegen, maar dit is nu eenmaal de stand van zaken. Definitieve besluiten over grenzen en doelen van Natura 2000 worden niet meer genomen door dit kabinet. Tegen een melkveehouder vertellen wat de precieze grens wordt van een natuurgebied zou dan wel kunnen? Een bijzonder vreemde gang van zaken.

Wijzigingen van de begrenzing van Natura 2000 gebieden moeten altijd ecologisch worden onderbouwd. Die onderbouwing is er nog niet. Sterker nog, die komt pas na de verkiezingen in het definitieve aanwijzingsbesluit. Tot die tijd kan dus niet worden beoordeeld of deze wijziging wel is toegestaan, want de ecologische onderbouwing is nog niet openbaar en kan dus niet worden gecontroleerd. Is dit besluit over de grenzen van de Weerribben-Wieden definitief? Als dat zo is, waarom is de Kamer dan niet geïnformeerd? Als dat niet zo, wat is dan de boodschap van de minister geweest aan deze veehouder?

Minister Verburg:
Voorzitter. Het gaat hier inderdaad om een belangrijke stap. We spreken van tijd tot tijd met de Kamer over Natura 2000. Natura 2000 is een prachtig ontwerp, maar wordt niet altijd in de praktijk door iedereen zo beleefd. Het is een mooi natuurconcept, dat zich op een verstandige manier moet verhouden tot economische en sociale activiteiten. Natuur en menselijke activiteiten moeten hand in hand kunnen gaan. Zo is het in elk gebied; zo is het ook in dit gebied.
Mevrouw Ouwehand weet dat wij in Nederland 162 van die gebieden hebben aangewezen vanwege hun prachtige natuur en de soorten die daar leven. Zij weet ook dat wij die aanwijzingen voor een gedeelte al definitief hebben gemaakt. Voor het grootste gedeelte zijn het nog conceptaanwijzingsbesluiten.

U weet ook dat wij vorig jaar het besluit hebben genomen om voor een aantal van die gebieden de zogenaamde omkeerprocedure toe te passen, namelijk door provincies de gelegenheid te geven om voor die in concept aangewezen gebieden eerst een beheerplan te ontwikkelen, zodat mensen in dat gebied ook zouden weten waar zij aan toe zouden zijn. Vervolgens hebben provincies in die plannen een aantal voorstellen aan mij gedaan die ik ook met uw Kamer heb besproken. Uw Kamer heeft mij in dat overleg in februari gevraagd om nog eens heel goed te kijken naar een aantal niet door mij overgenomen voorstellen.

Zoals dat gebruikelijk is in de omgang met uw Kamer heb ik dat gedaan. In het gebied dat mevrouw Ouwehand noemt, hebben wij nog eens goed gekeken naar het gebied waar wij eerder geen goede onderbouwing voor hadden om daar ook maar iets te wijzigen. Wij zijn zelf in het gebied gaan kijken. Zo hoort het ook. Wij hebben gezien dat het inderdaad geen bijzondere toegevoegde waarde heeft. Als je dan door een kleine grenscorrectie de natuur kunt dienen op basis van een ecologisch zorgvuldige onderbouwing, maar ook mensen blij kunt maken en daardoor meer draagvlak voor het prachtige Natura 2000-concept kunt organiseren, is dat een win-winsituatie. Dan wint de natuur, dan winnen mensen en dan kunnen mensen ook houden van de natuur. Daar moet het ons allemaal om gaan.

De vraag is wat de status is van dit voornemen. De status hiervan is dat dit zal worden meegenomen bij de definitieve aanwijzing, omdat het een kleine winst is voor de natuur en een grote winst voor de economische activiteiten die daar kunnen worden gerealiseerd. Het is niet definitief. Mevrouw Ouwehand heeft op één punt gelijk. De brief aan uw Kamer had hier al moeten zijn. Daar staat mijn paraaf onder, maar ik moet mijn handtekening er nog onder zetten. Voor het vanavond donker is, heeft uw Kamer die brief.

Mevrouw Ouwehand (PvdD):
De minister zegt: "voor het vanavond donker is". Zij zou de Kamer informeren en niet een agrariër ter plaatse, laat staan de Steenwijker Courant. Zo zijn de afspraken in de Kamer. De Kamer moet kunnen controleren of de minister op voldoende grond deze beslissing heeft genomen. De minister is minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit, maar met alle respect, zelf in het gebied gaan kijken is nog lang geen ecologische onderbouwing. Dus zonder die ecologische onderbouwing kan de Kamer niet controleren of de minister goede gronden had voor dit besluit. Ik kan niet anders dan concluderen dat het CDA stemmen nodig heeft en in verkiezingstijd strooit met cadeautjes aan de boeren die uiteindelijk geen definitieve grond hebben. Want de minister geeft het zelf toe: het is geen definitief besluit. De betreffende agrariër weet dus nog niet waar hij aan toe is. De minister strooit met verkiezingscadeautjes over de ruggen van de dieren en ten koste van de natuur.

Minister Verburg:
Het laatste is absoluut niet mijn conclusie. Ik doe mijn werk als demissionair minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Mevrouw Ouwehand zegt dat heel goed, in die zorgvuldige samenhang. Maar zij kan zich ook het aantal debatten met uw Kamer heugen en het aantal gesprekken in de samenleving, waarin wij zoeken naar die balans. Hoe kunnen wij goed zorgen voor de natuur, hoe kunnen wij biodiversiteit dienen, maar ook hoe kunnen wij mensen in onze samenleving betrokken houden bij die natuur? Hoe kunnen wij ook zorgen dat wij economisch vooruit kunnen op een verantwoorde manier? Daar gaat dit allemaal om. Als je dan aan het finetunen bent en aan het kijken of wij in dat gebied nog een win-winsituatie kunnen creëren, noem ik dit een win-winsituatie. Wij zien een jonge boer die de gelegenheid krijgt om vooruit te boeren, om de toekomst in de ogen te kijken. Wij zien ook dat de natuur bij deze correctie wint.

Dan moet ik nog twee zaken tegenspreken. Ten eerste heb ik geen contact gehad met de Steenwijker Courant. Ten tweede ben ik ook niet zelf in het gebied wezen kijken. Ja, natuurlijk mag u als Kamer ook de ecologische onderbouwing zien, want daar is niets verborgens aan. U krijgt die en u mag daarover uw eigen oordeel vellen, maar ik ben ervan overtuigd dat u dan tot hetzelfde oordeel komt.